قسمت ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ؟

قسمت ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ؟
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ
ﻭ ﺗﺮﮐﻤﻨﭽﺎﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ
ﻏﺮﺏ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ، ﺍﺭﻣﻨﺴﺘﺎﻥ ،
ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺩﺍﻏﺴﺘﺎﻥ ﻭ ... ﺷﺪ، ﻧﺎﻣﯽ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ ﺍﻣﺎ
ﺷﻤﺎﺭ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ پﻬﻨﺎﻭﺭﯼ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ
ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﺰﺭ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺮﮐﻤﻨﺴﺘﺎﻥ ، ﺍﺯﺑﮑﺴﺘﺎﻥ ﻭ
ﺗﺎﺟﯿﮑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ... ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﻣﺎﻡ ﻣﯿﻬﻦ
ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. پﯿﻤﺎﻥ ﻧﻨﮕﯿﻦ ﺁﺧﺎﻝ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﯾﻦ
ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﺯﺩ. پﯿﻤﺎﻥ ﺁﺧﺎﻝ،
ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﻨﮕﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ
ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﺭﻭﺱ ﺑﺮ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻣپﺮﺍﺗﻮﺭﯼ
ﺭﻭﺳﯿﻪ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺩﺭ ‏( ۲۱ ﺳپﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۸۸۱ ﻡ -
۱۲۹۹ﻩ .ﻕ - 1260 ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ‏) ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ
ﺁﻥ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﺰﺭ
ﺑﻮﺩ . ﺍﯾﻦ پﯿﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺍﺭﺯﻡ ﮐﻪ
ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﻣﺸﺎﻫﯿﺮ ﺑﺰﺭﮔﻤﺎﻥ ﻭ پﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﻠﺴﻠﻪ
ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﺸﺎﻫﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﺗﺰﺍﺭﯼ
ﺭﺳﻤﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪ . پﺲ ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺖ ۱۸۶۰ ﺩﻭﻟﺖ
ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ
ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ، ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۱۸۷۳ ﺗﺎ ۱۸۸۱،
ﺍﻣپﺮﺍﺗﻮﺭﯼ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ
ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻓﻼﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ پﯿﺶ ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﻣﯿﺨﺎﺋﯿﻞ ﺍﺳﮑﻮﺑﻠﻒ، ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻻﺯﺍﺭﻑ ﻭ
ﮐﻨﺴﺘﺎﻧﺘﯿﻦ ﮐﺎﻓﻤﻦ، ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ
ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ . ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯ
ﻣﻮﺿﻮﻉ، ﺗﻨﻬﺎ ﻭﺯﯾﺮ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺍﺵ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺳﻌﯿﺪ ﺧﺎﻥ
ﻣﻌﺘﻤﻦ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺯﯾﻨﻮﻭﯾﻒ
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ پﯿﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺍﻣﻀﺎﺀ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ
ﺳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ پﯿﻤﺎﻥ، ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﺩﻋﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﮎ
ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﻭ ﻓﺮﺍﺭﻭﺩ ﭼﺸﻢ
پﻮﺷﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺩ ﺍﺗﺮﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﺯ ﻧﻮﯾﻦ، ﺍﺯ
ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺑﺮﺩ. ﺯﺍﻥ پﺲ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ، ﻣﺮﻭ ،
ﺳﺮﺧﺲ، ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﺩﻭﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺯﯾﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ
ﺍﻟﮑﺴﺎﻧﺪﺭ ﮐﻮﻣﺎﺭﻑ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ