شعرهایی از ابراهیم اورامانی

حەوت خولەکی ئەوەڵڕۆژی ساڵ


۱
دڵتەنگی،
نەکات،
نەبەروار ناناسێت.
هەیینی بێت،
یان پێنج شەممە!

  ۲
بەهار،
ناوی هیچ یەک لەوەرزەکان نییە.
بەڵکو،
من کەسێکم خۆشدەوێ،
ئەو ناوی بەهارە!

۳
من وتم:خۆشمدەوێی،
ئێستا هەموو شار دەزانن.
ڕاست دەڵێن:
قسە کەوتە زار،دەکەوێتەشار!

۴
دڵتەنگی،
سادەترین،
سزای تەنیاییە!

۵
ناوهێنانت،
تامێکی سەیری هەیە.
کە بانگت دەکەم،
دەمم پڕدەبێ لەتامی لالەنگی!

۶
کە پێکەنیت،
هەستمکرد،
بە تەنیا ڕۆژی هەیینی،
عەسری هەیە!

۷
تەنیایی،
حەوت پیتە،
بەڵام،
بەسەد ساڵ ناسڕێتەوە!

◇

▪هفت دقیقه از نخستین روز سال

۱
نکند دلتنگی‌ات نگذارد
که بدانی امروز پنجشنبه است
یا که جمعه!

۲
بهار،
نام هیچکدام از فصل‌ها نیست!
بلکه بهار اسم کسی‌ست،
که من دوستش دارم.

۳
من که گفتم: دوستت دارم!
تمام شهر خبردار شد،
راست گفته‌اند:
حرف که بر زبان بیاید،
به گوش تمام شهر خواهد رسید!

۴
دلتنگی،
کمترین
عذاب تنهایی‌ست!

۵
صدا زدنت،
لذتی عجیب دارد!
همین‌که نامت را بر زبان می‌آورم،
کامم مزه‌ی نارنگی می‌گیرد!

۶
چون که لبخند می‌زنی،
احساس می‌کنم
در یک عصر دلنشین جمعه هستم.

۷
تنهایی،
هفت حرف است،
اما به صد سال شناخته می‌شود!





شعر: #ابراهیم_اورامانی
برگردان به فارسی: #زانا_کوردستانی