نقش و همکاری های قاسملو با صدام حسین در جنگ هشت ساله ایرا
نقش و همکاری های قاسملو با صدام حسین در جنگ هشت ساله ایران و عراق/ نقش بارزانی و طالبانی در همکاری با ایران
(((«عبدالرحمان قاسملو» کیست؟
وی دبیرکل گروهک موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران پس از "احمد توفیق" بود. این گروهک از ابتدای انقلاب به مبارزه مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت و به همراه گروهک "کومله" با هدف براندازی وارد فاز نظامی شد.
پس از شکست خفت بار در برابر اراده ملت ایران، کادر رهبری این گروهک نیز مانند بقیه جریانات ضدانقلاب به خارج از کشور گریختند و مرکزیت خود را در "اربیل" عراق قرار دادند. دموکرات ها در کنار دیگر گروه های معاند از قبیل مجاهدین خلق (منافقین) در توطئه های متعدد علیه جمهوری اسلامی شرکت داشته اند.
قاسملو در 22 تیرماه 1368 در وین هنگام مذاکره با دیپلمات های جمهوری اسلامی ایران طی یک حمله به قتل رسید. در این حادثه دیپلمات های ایرانی که بر اثر اصابت گلوله های متعدد به شدت زخمی شده بودند، جان سالم به در بردند.
مسئولیت عملیات یادشده را هیچ گروهی بر عهده نگرفت و دولت اتریش نیز تا کنون در این زمینه اقدام مؤثری انجام نداده است.
عبدالرحمان قاسملو؛ سرکرده گروهک تجزیه طلب موسوم به حزب دموکرات کردستان
خیانت های «عبدالرحمان قاسملو» به مردم کردستان
ابهامات فراوانی پیرامون زندگی سیاسی و مبارزاتی دبیرکل گروهک موسوم به حزب دموکرات کردستان -حتی برای جریانات و گروه های کُرد مخالف نظام- وجود دارد که بارها در مصاحبه ها و مکتوباتشان به آن اشاره کرده اند.
در ادامه به بخشی از آن ها به صورت گذرا اشاره می شود:
1- قاسملو در دوران رژیم پهلوی تفکرات چپ داشت و با توده ای ها همکاری می کرد.
2- پس از دستگیری توسط ساواک، با آن ها همکاری اطلاعاتی داشت.
3- او متهم به قتل "عبدالله اسحاقی" و خیانت به حزب دموکرات کردستان ایران به دستور ساواک یا به دستور دستگاه اطلاعاتی حزب بعث عراق است.
4- قاسملو در سال 1360 طی نامه ای مکتوب به شورای ملی مقاومت (منافقین) پیوست؛ سازمانی که همراه با رژیم بعث عراق اقدام به نسل کشی علیه کردها (ماجرای انفال) کرد.
5- قاسملو بمباران شیمیایی رژیم بعث در شهرهای کردنشین حلبچه و سردشت را منکر شد و دوشادوش صدام اقدام به کشتار مردم ایران کرد.
6- قاسملو به منظور خوشخدمتی به صدام، صدها نفر از مردم بومی کُرد را در من)))
صدام حسین، در یک جلسه ویژه مجلس ملی عراق، با بیان این‌که جمهوری اسلامی ایران همچون رژیم قبلی ـ پادشاهی محمدرضا پهلوی ـ به سیاست حمایت و تحریک سازمان‌دهی شده از «شورش کُردها در داخل عراق اقدام کرده است».(۱) مسأله کردستان را برای توجیه ابطال توافقنامه الجزیره به میان آورد. برخلاف ادعاهای صدام حسین، غیرمحتمل به نظر می‌رسید که جمهوری اسلامی، منابع ضروری یا حمایت سازمان‌دهی شده‌ای را برای تداوم سیاست شاه نسبت به کُردها در برابر عراق دارا باشد ، خصوصاً از لحاظ این واقعیت که جمهوری اسلامی در بحبوبه نبرد با کُردهای خود بود. اما در واقع، عراق ورق بازی را برگردانده بود و کُردها را در داخل ایران تحریک می‌کرد. بنا به گفته اریک رولو ـ خبرنگار لوموند، روزنامه پر تیراژ و با نفوذ پاریس ـ در مصاحبه با رهبر حزب دمکرات کردستان ایران ـ (دکتر قاسملو) کشور عراق، منبع اصلی کمک و مساعد خارجی به حزب دمکرات کردستان ایران بود.
دکتر بنی‌صدر، رئیس جمهور تبعیدی ایران در کتاب خود به زبان ایتالیایی به سندهایی به دست آمده از کُردها اشاره دارد که نشان‌دهنده دخالت عراق در تمام اشکال مختلف آشوب کردستان در ایران، بعد از انقلاب ایران است.(٢) گرچه تعیین میزان و وسعت دخالت ایران و عراق در تحریک قیام کُردها در کشورهای همدیگر، قبل از شروع جنگ ایران ـ عراق امری بسیار مشکل به نظر می‌رسد، اما بعد از شروع جنگ، دو طرف اقدامات ویژه‌ای را برای وارد کردن جمعیت‌های کُرد آن دو کشور در جنگ انجام دادند. نخست عراق کارت بازی کُردها را به‌عنوان ابزاری استراتژیک جهت تضعیف ایران به کار برد. هم‌چنین جنگ داخلی بین گروه‌های مختلف کُرد، استفاده از بازی کارت کُردها را برای بغداد آسان‌تر می‌ساخت. برای مثال، اتحادیه میهنی کردستان به رهبری جلال طالبانی با حزب دمکرات کردستان عراق ـ قیاده موقت به رهبری برادران بارزانی ـ ادریس و مسعود ـ درگیر بود. حرب دمکرات کردستان ایران به رهبری دکتر قاسملو «از حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری بارزانی نفرت داشت ، زیرا از شاه سلاح پذیرفته بود».(۳) به طور کلی، به خاطر فقدان یک جبهه متحد
پرفسور نادر انتصار
کُرد و در دو سال اول جنگ ایران و عراق، مؤثر بودن مقاومت کُردها و کارآیی آنان در برابر عراق تضعیف شد.
در ژانویه ۱۹۸۱ هنگامی که حکومت بعث، یک راه تدارکاتی را برای پیشمرگه‌های حزب دمکرات کردستان ای
(((«عبدالرحمان قاسملو» کیست؟
وی دبیرکل گروهک موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران پس از "احمد توفیق" بود. این گروهک از ابتدای انقلاب به مبارزه مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت و به همراه گروهک "کومله" با هدف براندازی وارد فاز نظامی شد.
پس از شکست خفت بار در برابر اراده ملت ایران، کادر رهبری این گروهک نیز مانند بقیه جریانات ضدانقلاب به خارج از کشور گریختند و مرکزیت خود را در "اربیل" عراق قرار دادند. دموکرات ها در کنار دیگر گروه های معاند از قبیل مجاهدین خلق (منافقین) در توطئه های متعدد علیه جمهوری اسلامی شرکت داشته اند.
قاسملو در 22 تیرماه 1368 در وین هنگام مذاکره با دیپلمات های جمهوری اسلامی ایران طی یک حمله به قتل رسید. در این حادثه دیپلمات های ایرانی که بر اثر اصابت گلوله های متعدد به شدت زخمی شده بودند، جان سالم به در بردند.
مسئولیت عملیات یادشده را هیچ گروهی بر عهده نگرفت و دولت اتریش نیز تا کنون در این زمینه اقدام مؤثری انجام نداده است.
عبدالرحمان قاسملو؛ سرکرده گروهک تجزیه طلب موسوم به حزب دموکرات کردستان
خیانت های «عبدالرحمان قاسملو» به مردم کردستان
ابهامات فراوانی پیرامون زندگی سیاسی و مبارزاتی دبیرکل گروهک موسوم به حزب دموکرات کردستان -حتی برای جریانات و گروه های کُرد مخالف نظام- وجود دارد که بارها در مصاحبه ها و مکتوباتشان به آن اشاره کرده اند.
در ادامه به بخشی از آن ها به صورت گذرا اشاره می شود:
1- قاسملو در دوران رژیم پهلوی تفکرات چپ داشت و با توده ای ها همکاری می کرد.
2- پس از دستگیری توسط ساواک، با آن ها همکاری اطلاعاتی داشت.
3- او متهم به قتل "عبدالله اسحاقی" و خیانت به حزب دموکرات کردستان ایران به دستور ساواک یا به دستور دستگاه اطلاعاتی حزب بعث عراق است.
4- قاسملو در سال 1360 طی نامه ای مکتوب به شورای ملی مقاومت (منافقین) پیوست؛ سازمانی که همراه با رژیم بعث عراق اقدام به نسل کشی علیه کردها (ماجرای انفال) کرد.
5- قاسملو بمباران شیمیایی رژیم بعث در شهرهای کردنشین حلبچه و سردشت را منکر شد و دوشادوش صدام اقدام به کشتار مردم ایران کرد.
6- قاسملو به منظور خوشخدمتی به صدام، صدها نفر از مردم بومی کُرد را در من)))
صدام حسین، در یک جلسه ویژه مجلس ملی عراق، با بیان این‌که جمهوری اسلامی ایران همچون رژیم قبلی ـ پادشاهی محمدرضا پهلوی ـ به سیاست حمایت و تحریک سازمان‌دهی شده از «شورش کُردها در داخل عراق اقدام کرده است».(۱) مسأله کردستان را برای توجیه ابطال توافقنامه الجزیره به میان آورد. برخلاف ادعاهای صدام حسین، غیرمحتمل به نظر می‌رسید که جمهوری اسلامی، منابع ضروری یا حمایت سازمان‌دهی شده‌ای را برای تداوم سیاست شاه نسبت به کُردها در برابر عراق دارا باشد ، خصوصاً از لحاظ این واقعیت که جمهوری اسلامی در بحبوبه نبرد با کُردهای خود بود. اما در واقع، عراق ورق بازی را برگردانده بود و کُردها را در داخل ایران تحریک می‌کرد. بنا به گفته اریک رولو ـ خبرنگار لوموند، روزنامه پر تیراژ و با نفوذ پاریس ـ در مصاحبه با رهبر حزب دمکرات کردستان ایران ـ (دکتر قاسملو) کشور عراق، منبع اصلی کمک و مساعد خارجی به حزب دمکرات کردستان ایران بود.
دکتر بنی‌صدر، رئیس جمهور تبعیدی ایران در کتاب خود به زبان ایتالیایی به سندهایی به دست آمده از کُردها اشاره دارد که نشان‌دهنده دخالت عراق در تمام اشکال مختلف آشوب کردستان در ایران، بعد از انقلاب ایران است.(٢) گرچه تعیین میزان و وسعت دخالت ایران و عراق در تحریک قیام کُردها در کشورهای همدیگر، قبل از شروع جنگ ایران ـ عراق امری بسیار مشکل به نظر می‌رسد، اما بعد از شروع جنگ، دو طرف اقدامات ویژه‌ای را برای وارد کردن جمعیت‌های کُرد آن دو کشور در جنگ انجام دادند. نخست عراق کارت بازی کُردها را به‌عنوان ابزاری استراتژیک جهت تضعیف ایران به کار برد. هم‌چنین جنگ داخلی بین گروه‌های مختلف کُرد، استفاده از بازی کارت کُردها را برای بغداد آسان‌تر می‌ساخت. برای مثال، اتحادیه میهنی کردستان به رهبری جلال طالبانی با حزب دمکرات کردستان عراق ـ قیاده موقت به رهبری برادران بارزانی ـ ادریس و مسعود ـ درگیر بود. حرب دمکرات کردستان ایران به رهبری دکتر قاسملو «از حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری بارزانی نفرت داشت ، زیرا از شاه سلاح پذیرفته بود».(۳) به طور کلی، به خاطر فقدان یک جبهه متحد
پرفسور نادر انتصار
کُرد و در دو سال اول جنگ ایران و عراق، مؤثر بودن مقاومت کُردها و کارآیی آنان در برابر عراق تضعیف شد.
در ژانویه ۱۹۸۱ هنگامی که حکومت بعث، یک راه تدارکاتی را برای پیشمرگه‌های حزب دمکرات کردستان ای
۲۳.۹k
۲۷ اسفند ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.