چرا ایران به انرژی هسته ای نیازدارد؟
چرا ایران به انرژی هسته ای نیازدارد؟
دیدگاههای سه استادایرانی دانشگاه های ایران وآمریکا درباره انرژی اتمی
سه استاد ایرانی دانشگاه های ایران و آمریکا روز سه شنبه 14 اکتبر ضمن چاپ مقاله ای در ستون آزاد روزنامه بین المللی هرالد تریبیون تحت عنوان 'ایران به انرژی اتمی نیاز دارد' در صدد ابطال ادعای کسانی بر آمده اند که می گویند ایران به دلیل دسترسی به ذخایر عظیم نفتی نیازی به انرژی هسته ای ندارد. محمد سهیمی استاد شیمی و نفت در دانشگاه جنوب کالیفرنیا در لس آنجلس، پیروز مجتهد زاده استاد جغرافیای سیاسی و ژئوپولیتیک در دانشگاه تربیت مدرس تهران و رئیس بنیاد پژوهشی "یورسویک" در لندن و کاوه افراسیابی استاد علوم سیاسی خاور میانه در دانشگاه چپمن، نویسندگان این مقاله هستند. در ابتدای مقاله آمده است ، باید به یاد داشت که تاریخ فعالیت های هسته ای ایران به پیش از انقلاب اسلامی و به زمانی بازمی گردد که محمد رضا شاه پهلوی در اواسط دهه 1970 میلادی طرح های خود را دایر برای خریداری چندین راکتور اتمی از کشورهای آلمان، فرانسه و آمریکا جهت تولید برق اعلام کرد و قرار داد احداث دو راکتور 1200 مگاواتی در بوشهر به یکی از شرکت های زیرمجموعه زیمنس آلمان واگذار شد. به نوشته نویسندگان مقاله، در آن زمان آمریکا ایران را به توسعه منابع غیرنفتی انرژی تشویق می کرد و در یک گزارش تحقیقی از موسسه پژوهشی دانشگاه استانفورد نتیجه گیری شده بود که ایران تا سال 1990 به حدود 20 هزار مگاوات برق نیاز دارد. در این مقاله آمده است: "پیش نویس نهایی موافقت نامه انرژی هسته ای ایران-آمریکا در ماه ژوئیه سال 1978 چندین ماه پیش از انقلاب اسلامی امضا شد. این موافقت نامه از جمله آمریکا را به صدور مواد و فن آوری هسته ای و کمک به اکتشاف ذخایر طبیعی اورانیوم در ایران ملزم می ساخت." نویسندگان در بخش بعدی مقاله خود در هرالد تریبیون استدلال می کنند نیاز ایران به برق به علت رشد سریع جمعیت کشور که انتظار می رود تا سال 2025 میلادی به 100 میلیون نفر برسد، بسیار بیش از میزان پیش بینی شده است. "به علاوه صنایع فرسوده نفتی ایران که عمدتا به دلیل تحریم های آمریکا از سرمایه گذاری خارجی محروم بوده است حتی از رسیدن به ظرفیت قبل از انقلاب یعنی تولید روزانه 5.5 میلیون بشکه نفت عاجز مانده است. همچنین 57 میدان از 60 میدان عمده نفتی کشور نیازمند مرمت و نوسازی است که ظرف مدت 15 سال به 40 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد." نویسندگان مقاله هرالد تریبیون همچنین اشاره می کنند که با توجه به اینکه مصرف داخلی نفت ایران از سال 1979 تاکنون 280 درصد رشد کرده است، 3.5 میلیون بشکه نفت تولیدی ایران در روز بیش از پیش به مصرف داخلی می رسد و اگر این روند ادامه یابد ایران تا سال 2010 به یک وارد کننده نفت بدل خواهد شد. این مساله برای کشوری مانند ایران که 80 درصد درآمد ارزی آن از صادرات نفت تامین می شود، فاجعه بار خواهد بود. نویسندگان همچنین استدلال کسانی را که پیشنهاد می کنند ایران باید برای تولید مقرون به صرفه تر برق به نیروگاه های گازی روی بیاورد بی اعتبار دانسته و می نویسند: "مطالعه تازه ای توسط دو استاد دانشگاه ام آی تی حاکیست که هزینه تولید برق به وسیله گاز (و نفت) با هزینه تولید آن به کمک راکتور اتمی قابل قیاس است. به علاوه باید آثار نامطلوب انتشار دی اکسید کربن یا نیاز ایران به حفظ ذخایر گازی خود طی 20 یا 30 سال آینده برای بدل شدن به یکی از تامین کنندگان اصلی گاز مورد نیاز اروپا و آسیا را نیز در نظر گرفت." نویسندگان مقاله هرالد تریبیون همچنین برهان دیگری را نیز مطرح کرده و می گویند چرا باید ایران ذخایر غیرقابل تجدید نفت و گاز خود را مصرف کند و مانند کشورهای غنی از انرژی مانند آمریکا و روسیه به انرژی قابل تجدید هسته ای روی نیاورد؟ البته به عقیده نویسندگان مقاله، راکتور اتمی نیز مشکلات خاص خود را دارد و کمبود مزمن برق در ایران را حل نخواهد کرد، با این حال می تواند گام مقدماتی مهمی در تنوع بخشیدن به منابع انرژی کشور باشد. در پایان این مقاله آمده است: "متاسفانه، آمریکا و برخی دیگر از متحدان غربی آن کشور به دلیل وحشت از ساخت بمب اتم در ایران، از اذعان به نیاز مشروع ایران به انرژی هسته ای بازمانده اند، درحالی که چنین موضعی برای انجام گفتگویی سازنده با دولت ایران برای منصرف کردن آن از توسعه فن آوری هسته ای جهت ساخت بمب ضرورت دارد."
دیدگاههای سه استادایرانی دانشگاه های ایران وآمریکا درباره انرژی اتمی
سه استاد ایرانی دانشگاه های ایران و آمریکا روز سه شنبه 14 اکتبر ضمن چاپ مقاله ای در ستون آزاد روزنامه بین المللی هرالد تریبیون تحت عنوان 'ایران به انرژی اتمی نیاز دارد' در صدد ابطال ادعای کسانی بر آمده اند که می گویند ایران به دلیل دسترسی به ذخایر عظیم نفتی نیازی به انرژی هسته ای ندارد. محمد سهیمی استاد شیمی و نفت در دانشگاه جنوب کالیفرنیا در لس آنجلس، پیروز مجتهد زاده استاد جغرافیای سیاسی و ژئوپولیتیک در دانشگاه تربیت مدرس تهران و رئیس بنیاد پژوهشی "یورسویک" در لندن و کاوه افراسیابی استاد علوم سیاسی خاور میانه در دانشگاه چپمن، نویسندگان این مقاله هستند. در ابتدای مقاله آمده است ، باید به یاد داشت که تاریخ فعالیت های هسته ای ایران به پیش از انقلاب اسلامی و به زمانی بازمی گردد که محمد رضا شاه پهلوی در اواسط دهه 1970 میلادی طرح های خود را دایر برای خریداری چندین راکتور اتمی از کشورهای آلمان، فرانسه و آمریکا جهت تولید برق اعلام کرد و قرار داد احداث دو راکتور 1200 مگاواتی در بوشهر به یکی از شرکت های زیرمجموعه زیمنس آلمان واگذار شد. به نوشته نویسندگان مقاله، در آن زمان آمریکا ایران را به توسعه منابع غیرنفتی انرژی تشویق می کرد و در یک گزارش تحقیقی از موسسه پژوهشی دانشگاه استانفورد نتیجه گیری شده بود که ایران تا سال 1990 به حدود 20 هزار مگاوات برق نیاز دارد. در این مقاله آمده است: "پیش نویس نهایی موافقت نامه انرژی هسته ای ایران-آمریکا در ماه ژوئیه سال 1978 چندین ماه پیش از انقلاب اسلامی امضا شد. این موافقت نامه از جمله آمریکا را به صدور مواد و فن آوری هسته ای و کمک به اکتشاف ذخایر طبیعی اورانیوم در ایران ملزم می ساخت." نویسندگان در بخش بعدی مقاله خود در هرالد تریبیون استدلال می کنند نیاز ایران به برق به علت رشد سریع جمعیت کشور که انتظار می رود تا سال 2025 میلادی به 100 میلیون نفر برسد، بسیار بیش از میزان پیش بینی شده است. "به علاوه صنایع فرسوده نفتی ایران که عمدتا به دلیل تحریم های آمریکا از سرمایه گذاری خارجی محروم بوده است حتی از رسیدن به ظرفیت قبل از انقلاب یعنی تولید روزانه 5.5 میلیون بشکه نفت عاجز مانده است. همچنین 57 میدان از 60 میدان عمده نفتی کشور نیازمند مرمت و نوسازی است که ظرف مدت 15 سال به 40 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد." نویسندگان مقاله هرالد تریبیون همچنین اشاره می کنند که با توجه به اینکه مصرف داخلی نفت ایران از سال 1979 تاکنون 280 درصد رشد کرده است، 3.5 میلیون بشکه نفت تولیدی ایران در روز بیش از پیش به مصرف داخلی می رسد و اگر این روند ادامه یابد ایران تا سال 2010 به یک وارد کننده نفت بدل خواهد شد. این مساله برای کشوری مانند ایران که 80 درصد درآمد ارزی آن از صادرات نفت تامین می شود، فاجعه بار خواهد بود. نویسندگان همچنین استدلال کسانی را که پیشنهاد می کنند ایران باید برای تولید مقرون به صرفه تر برق به نیروگاه های گازی روی بیاورد بی اعتبار دانسته و می نویسند: "مطالعه تازه ای توسط دو استاد دانشگاه ام آی تی حاکیست که هزینه تولید برق به وسیله گاز (و نفت) با هزینه تولید آن به کمک راکتور اتمی قابل قیاس است. به علاوه باید آثار نامطلوب انتشار دی اکسید کربن یا نیاز ایران به حفظ ذخایر گازی خود طی 20 یا 30 سال آینده برای بدل شدن به یکی از تامین کنندگان اصلی گاز مورد نیاز اروپا و آسیا را نیز در نظر گرفت." نویسندگان مقاله هرالد تریبیون همچنین برهان دیگری را نیز مطرح کرده و می گویند چرا باید ایران ذخایر غیرقابل تجدید نفت و گاز خود را مصرف کند و مانند کشورهای غنی از انرژی مانند آمریکا و روسیه به انرژی قابل تجدید هسته ای روی نیاورد؟ البته به عقیده نویسندگان مقاله، راکتور اتمی نیز مشکلات خاص خود را دارد و کمبود مزمن برق در ایران را حل نخواهد کرد، با این حال می تواند گام مقدماتی مهمی در تنوع بخشیدن به منابع انرژی کشور باشد. در پایان این مقاله آمده است: "متاسفانه، آمریکا و برخی دیگر از متحدان غربی آن کشور به دلیل وحشت از ساخت بمب اتم در ایران، از اذعان به نیاز مشروع ایران به انرژی هسته ای بازمانده اند، درحالی که چنین موضعی برای انجام گفتگویی سازنده با دولت ایران برای منصرف کردن آن از توسعه فن آوری هسته ای جهت ساخت بمب ضرورت دارد."
۱۰.۴k
۲۷ اسفند ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.