شاه عباس یکم با نام اصلی عباس میرزا (۹۹۶—۱۰۳۸ هـ. ق / ۱۵۸

شاه عباس یکم با نام اصلی عباس میرزا (۹۹۶—۱۰۳۸ هـ. ق / ۱۵۸۷-۱۶۲۹م)، معروف به شاه عباس بزرگ یا شاه عباس کبیر، نام‌دارترین پادشاه دورهٔ صفویان است. او فرزند شاه محمد خدابنده و پنجمین شاه از دودمان صفوی است که بر ایران به مدت بیش از ۴۲ سال با اقتدار شهریاری نمود. او به معماری، موسیقی، نقاشی و شعر علاقه داشت ومیدان نقش جهان، عالی‌قاپو، بخش‌هایی از عمارت چهل‌ستون، چهارباغ و پل‌های سی‌وسه‌پل وخواجو بر روی زاینده رود از آثار به‌جای مانده از دوران سلطنت وی هستند.
دستاورد های مهمصلح با عثمانی و خریدن زمان برای نوین‌سازی نیروهای ایران و بازپس‌گیری سرزمین‌های از دست رفته
اصلاحات سازمان‌های لشکری و کشوری
سرکوب شورشیان داخلی
پیروزی‌های متعدد در برابر کشورهای بیگانه به خصوص عثمانی
بازپسگیری خلیج فارس ازدست پرتغالیها
بنیان نهادن بناهایی در کشور به خصوص در پایتخت جدید اصفهان
رساندن وسعت خاک ایران به دوره ساسانیانجنگ هاجنگ با شورشیان داخلی
جنگ با ازبکان:جنگ ایران با ازبک‌ها (۱۵۹۲)
جنگ با عثمانی: تصرف غرب و شمال‌غرب ایران (۱۵۹۰–۱۵۷۸)، فتح تبریز (۱۶۰۳)، نبرد ارومیه، فتح تفلیس و نبرد گوگجه، نبرد تبریز (۱۶۱۸)، فتح بغداد (۱۶۲۳)، نبرد بغداد (۱۶۲۵)
جنگ با گرجستان
جنگ با گورکانیان هند
جنگ با امپراتوری پرتغال: فتح هرمز (۱۶۲۲)