کاش میشد...که کسی می امد...باور تیره ی ما را می شست...وبه

کاش میشد...که کسی می امد...باور تیره ی ما را می شست...وبه ما می فهماند...دل ما منزل تاریکی نیست!اخم...بر چهره بسی نازیباست! بهترین واژه همان لبخند است.که زلبهای همه دور شده ست! کاش میشد!!! که به انگشت نخی می بستیم! تا فراموش نگردد که هنوز ...انسانیم...
.