از وقتی که یادم می آید

از وقتی که یادم می آید
ما مردم بفرما زدن هستیم
مردم نه امکان ندارد، اول شما
مردم تقسیم آش نذری بین همسایه ها
هل دادن ماشین خراب
برداشتن زنبیل پیرزن توی کوچه
تنظیم باد صلواتی
فندک رایگان
شکلات به بچه دادن
رد کردن نابینا از خیابان
گذاشتن کلمن آب یخ جلوی مغازه
توقف، با دیدن کاپوت بالا زده توی جاده
گذاشتن خوراکی اضافی توی کیف برای بغل دستی
مردم آدرس دادن به غریبه‌ها
مردم، منزل خودتان است
مردم حالا تشریف داشتید
مردم شام جایی قول نده

چندوقتی است اما نمی‌دانم چی شده که همه جا پر شده از آگهی‌های عجیب و غریب
آگهی‌های هنر فروشی و مهارت فروشی
کسب درآمد از توانایی ها
نه این‌که این‌ها قبلاً نبوده اما این روزها رقابت عجیبی بین ما افتاده برای فروختن
برای کاسبی
برای بازاری شدن
انواع کارگاه ها و کلاس های آنلاین و آفلاین
مهارت های جدایی
فوت و فن شعر گفتن
رازهای موفقیت
شگردهای کسب درآمد
فلان چیز خلاق
چندصد مدل بستن روسری
اسرار تا کردن ملافه
بافندگی تضمینی موی سر
فلسفه برای کودک
و...

طنز تلخ ماجرا اینجاست:
ظرفیت محدود
بیست درصد تخفیف
جلسه ی اول رایگان
تمدید مهلت ثبت نام
و...

می دانم که فشارهای معیشتی خیلی از قبل بیشتر شده
اما هر چی فکر می کنم این ادا و اطوارها مال ما نیست
این کارها به ما نمی آید

مشورت کردن چرا باید پولی باشد؟
مهربانی کردن چرا باید بیست درصد تخفیف داشته باشد؟
ظرفیت محدود یعنی چی؟

دیگر چیزی نمانده است که شتاب دهنده ها آن را تبدیل به کسب و کار نکرده باشند
کم مانده برای برداشتن زنبیل پیرزن ها هم اپلیکیشن درست کنند

این حرف ها را امروز زدم چون روز غدیر است
ما مردم غدیر هستیم
از اعمال امروز عهد اخوت است
پیمان برادری
اصلاَ همین اطعام و اعمال فراوانی که برای امروز وارد شده از جلوه های برادری است.
قشنگی امروز به این است که بازار تعطیل است.
شیطان با همه ی اعوان و انصارش می خواهد که از ما انسانِ بازار بسازد
الشیطان یعدکم الفقر
شیطان شما را از فقیر شدن می ترساند

ولی غدیر آمده است که جامعه ی دیگری بسازد
جامعه ای که رابطه ها بر اساس بازار نیست
بر اساس ولایت است و برادری
ولایت در طول و برادری در عرض

من شاید عقل معاش درست و حسابی نداشته باشم
شاید با این طرز فکر توی دنیای امروز جایی نداشته باشم
اما دلم روشن است که دنیای فردا دنیای برادری است

#عهد_اخوت
#حسن_بیاتانی