صف آرایی سپاه و شهادت امام حسین (ع)
صف آرایی سپاه و شهادت امام حسین (ع)
1. صف آرايي سپاه امام حسين عليه السلام
در روز دهم محرم، پس از نماز صبح، امام حسين عليه السلام پيشاپيش خيمه ها، سپاه خويش را که 32 سواره و 40 پياده داشت، به سه بخش تقسيم کرد و فرماندهي دسته راست را به زهيربن قين و دسته چپ را به حبيب بن مظاهر و دسته وسط را به حضرت عباس عليه السلام سپردند. (ارشاد شيخ مفيد، ج 2، ص 95.)
2. خطبه خواندن امام حسين عليه السلام
امام حسين عليه السلام هنگامي که دو سپاه، در برابر هم صف آرايي کردند، به ايراد خطبه اي مفصل پرداخت و در آن، ضمن اشاره به شأن و منزلت اهل بيت عليهم السلام، خواستار پيش گيري از جنگ و درگيري شد؛ ولي پاسخ مثبتي از سوي سپاه عمر بن سعد دريافت نکرد. (بحارالانوار، ج 45، ص 6.)
3. آغاز نبرد و شهادت اصحاب و اهل بيت عليهم السلام
عمر بن سعد با افکندن تيري به سوي سپاه امام حسين عليه السلام، رسماً جنگ را آغاز کرد. (بحارالانوار، ج 45، ص 6.)
4. نماز ظهر عاشورا
در روز عاشورا، هنگامي که زمان نماز ظهر فرار رسيد، ابوثمامة صيداوي به امام حسين عليه السلام عرض کرد که وقت اداي نماز ظهر شده است؛ امام پس از اين که در حق او دعا فرمود، با جمعي از اصحاب خويش در همان ميدان جنگ به نماز ايستاد. (بحارالانوار، ج 45، ص 21.)
5. وداع امام حسين عليه السلام با خيمه ها
پس از آن که همه ياران و اهل بيت امام حسين عليه السلام به شهادت رسيدند، امام حسين عليه السلام خود را آماده شهادت کرد. به سمت خيمه ها آمد تا با اهل بيت خويش وداع کند. زنان و دختران همين که امام را آمادة رفتن به ميدان ديدند، صدا به شيوه و گريه بلند کردند.( مقتل الحسين عليه السلام، ص 282.)
6. شهادت امام حسين عليه السلام
بعد ازظهر روز عاشورا، شمار زيادي از سپاه دشمن به دست امام حسين عليه السلام به هلاکت رسيدند. بسياري از دلاوران و جنگاوران سپاه يزيد سرنگون شدند و پس از آن، ديگر کسي جرئت به ميدان آمدن نداشت.
امام حسين عليه السلام در حالي که در اثر شدت مبارزه و گرما و تشنگي، ضعيف و ناتوان شده بود، لحظه اي ايستاد تا کمي استراحت کند؛ ناگهان، سنگي به پيشاني مبارکشان خورد. لباس خود را بالا زد تا خون صورتش را پاک کند، تيري سه شعبه از کمان حرمله، سينه مبارکشان را شکافت. آن گاه، سپاهيان عمر بن سعد، با تير و نيزه از هر طرف امام را مورد حمله قرار دادند. امام از اسب بر زمين افتاد. مدتي نسبتاً طولاني بر زمين کربلا بود، در حالي که در خون خود مي غلتيد. کسي جرئت نزديک شدن به او را نداشت؛ ولي سرانجام شمر ملعون، در کمال قساوت به آن حضرت نزديک شد و او را به شهادت رساند. (لهوف، ص180.)
7. غارت خيمه ها
پس از شهادت امام حسين عليه السلام در عصر روز عاشورا به دستور عمر بن سعد، سپاهيان سيا ه دل، با يورش به خيمه ها، آن ها را به آتش کشيدند و کودکان و زنان را آواره بيابان هاي سوزان و پرتيغ و خار کربلا کردند. (بحارالانوار، ج 45، ص 53؛ مقتل خوارزمي، ج 2، ص 39؛ کامل ابن اثير ، ج 4، ص 78.)
8. دگرگوني عالم، پس از شهادت امام حسين عليه السلام
گفته اند که پس از شهادت امام حسين عليه السلام، غبار شديدي که سياه وتاريک بود، فضاي آسمان را پوشاند و زمين به سختي لرزيد و شرق و غرب عالم تاريک شد. (لهوف، ص 147.)
التماس دعا
1. صف آرايي سپاه امام حسين عليه السلام
در روز دهم محرم، پس از نماز صبح، امام حسين عليه السلام پيشاپيش خيمه ها، سپاه خويش را که 32 سواره و 40 پياده داشت، به سه بخش تقسيم کرد و فرماندهي دسته راست را به زهيربن قين و دسته چپ را به حبيب بن مظاهر و دسته وسط را به حضرت عباس عليه السلام سپردند. (ارشاد شيخ مفيد، ج 2، ص 95.)
2. خطبه خواندن امام حسين عليه السلام
امام حسين عليه السلام هنگامي که دو سپاه، در برابر هم صف آرايي کردند، به ايراد خطبه اي مفصل پرداخت و در آن، ضمن اشاره به شأن و منزلت اهل بيت عليهم السلام، خواستار پيش گيري از جنگ و درگيري شد؛ ولي پاسخ مثبتي از سوي سپاه عمر بن سعد دريافت نکرد. (بحارالانوار، ج 45، ص 6.)
3. آغاز نبرد و شهادت اصحاب و اهل بيت عليهم السلام
عمر بن سعد با افکندن تيري به سوي سپاه امام حسين عليه السلام، رسماً جنگ را آغاز کرد. (بحارالانوار، ج 45، ص 6.)
4. نماز ظهر عاشورا
در روز عاشورا، هنگامي که زمان نماز ظهر فرار رسيد، ابوثمامة صيداوي به امام حسين عليه السلام عرض کرد که وقت اداي نماز ظهر شده است؛ امام پس از اين که در حق او دعا فرمود، با جمعي از اصحاب خويش در همان ميدان جنگ به نماز ايستاد. (بحارالانوار، ج 45، ص 21.)
5. وداع امام حسين عليه السلام با خيمه ها
پس از آن که همه ياران و اهل بيت امام حسين عليه السلام به شهادت رسيدند، امام حسين عليه السلام خود را آماده شهادت کرد. به سمت خيمه ها آمد تا با اهل بيت خويش وداع کند. زنان و دختران همين که امام را آمادة رفتن به ميدان ديدند، صدا به شيوه و گريه بلند کردند.( مقتل الحسين عليه السلام، ص 282.)
6. شهادت امام حسين عليه السلام
بعد ازظهر روز عاشورا، شمار زيادي از سپاه دشمن به دست امام حسين عليه السلام به هلاکت رسيدند. بسياري از دلاوران و جنگاوران سپاه يزيد سرنگون شدند و پس از آن، ديگر کسي جرئت به ميدان آمدن نداشت.
امام حسين عليه السلام در حالي که در اثر شدت مبارزه و گرما و تشنگي، ضعيف و ناتوان شده بود، لحظه اي ايستاد تا کمي استراحت کند؛ ناگهان، سنگي به پيشاني مبارکشان خورد. لباس خود را بالا زد تا خون صورتش را پاک کند، تيري سه شعبه از کمان حرمله، سينه مبارکشان را شکافت. آن گاه، سپاهيان عمر بن سعد، با تير و نيزه از هر طرف امام را مورد حمله قرار دادند. امام از اسب بر زمين افتاد. مدتي نسبتاً طولاني بر زمين کربلا بود، در حالي که در خون خود مي غلتيد. کسي جرئت نزديک شدن به او را نداشت؛ ولي سرانجام شمر ملعون، در کمال قساوت به آن حضرت نزديک شد و او را به شهادت رساند. (لهوف، ص180.)
7. غارت خيمه ها
پس از شهادت امام حسين عليه السلام در عصر روز عاشورا به دستور عمر بن سعد، سپاهيان سيا ه دل، با يورش به خيمه ها، آن ها را به آتش کشيدند و کودکان و زنان را آواره بيابان هاي سوزان و پرتيغ و خار کربلا کردند. (بحارالانوار، ج 45، ص 53؛ مقتل خوارزمي، ج 2، ص 39؛ کامل ابن اثير ، ج 4، ص 78.)
8. دگرگوني عالم، پس از شهادت امام حسين عليه السلام
گفته اند که پس از شهادت امام حسين عليه السلام، غبار شديدي که سياه وتاريک بود، فضاي آسمان را پوشاند و زمين به سختي لرزيد و شرق و غرب عالم تاريک شد. (لهوف، ص 147.)
التماس دعا
۵.۸k
۲۲ آبان ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.