هی...یلحظه به من گوش کن..

من میدونم تمام روزانه به طرز مزخرف و خسته‌ کننده‌ای داره با اورثینک کردن و احساسات نابود کننده میگذره..
از همه چیز خسته‌ای و به هیچ چیز امید و باوری نداری..
هیچ چیز نمیتونه روت تاثیر بذاره چون به اندازه کافی آسیب دیدی..از همه چیز و همه کس!
نمیتونی راجب چیزی دیدگاهی داشته باشی چون بقدری خسته و کسل هستی که چیزی برات مهم نباشه...
همه چیز داره برات تکراری و یکنواخت میشه و خودتو تو اعماق درونت، لا به لای افکارت گم کردی..
افکارت دارن تمام وجودتو میگیرن..اونا دارن دور تو میپیچن..انگار تماماً محاصرت کردن و راهی جز گذروندن و نادیده گرفتن نداری...
کسی درکت نمیکنه و متوجه حال بدت نمیشه..
تمام لحظات زندگیت برات پوچ و بی‌معنی شده و نمیدونی دیگه دست به چه کاری بزنی تا بتونی مثل قبل زندگی کنی...

نگران نباش! اگه کسی درکت نمیکنه و راجب این احساساتت نمیدونه! حداقل من متوجه ام که تو چه موقعیت سخت و بدی قرار داری :)
من ممکنه برای تو یه فرد ناشناخته باشم که وجودش هیچ اهمیتی نداره..اگه همچین چیزیه هم بعید نیست!

اما بد نیست خودتو خالی کنی..
فقط تمام احساساتتو بریز بیرون تا احساس بهتری داشته باشی...تا حس کنی داری شنیده میشی و فردی بهت اهمیت میده..

اگه حالت برای کسی مهم نیست..برای من مهمه!
تو هم مثل بقیه انسانی و نیاز به کمک داری..
نیاز داری تا حالت بهتر بشه..

آره میدونم..بهش فکر نکن! میتونیم راجبش صحبت کنیم تا حالت بهتر شده درسته؟ :)
من با تمام وجودم و بدون هیچ قضاوتی بهت گوش میکنم...