بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت سوم :
سپس فرمودند: منظور از نعیم آب و غذا نیست.منظور، ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام) میباشد.
اگر کسی حق آن نعمت را درست ادا کرد، بقیه نعمتها را هم خدا قبول میکند. الشُّکرُ الْوَلَایة - و شکر نعمت ولایت به این است که ما ولایت اهل بیت(علیهم السلام) را قبول کنیم.(بحارالانوار/ج24/ص60)
جریان نزول رحمت الهی : خداوند سبحان، رحمان و رحیم است و بسیار شنیدهاید که فرموده: رحمتم، سبقت دارد.
رحمت، مهربانی و بخشندگی نیست، رأفت و جود، امر دیگری است، بلکه رحمت یعنی وجود بخشی، لذا فرمود: وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ - و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است.(سوره اعراف بخشی از آيه 156)؛
چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، راز و نیاز با خدای خود را در دعای کمیل چنین آغاز مینماید: اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ - خدایا از تو درخواست میکنم، به رحمتت که همهچیز را فرا گرفته است.
رحیم، یعنی: این رحمت الهی وجود بخشی استمرار دارد، و نسبت به هیچ موجودی، لحظهای توقف و انقطاع ندارد، و گرنه نیست میشوند؛ اما یک استمرار ویژهای نیز برای مؤمنان دارد که مراتب وجودی آنها را در دنیا و نیز در آخرت بهشت، ارتقا میبخشد و این ارتقا توقف ندارد؛ قُرب یعنی همین.
اما، رحمت الهی، وجود بخشی و ارتقای مراتب وجودی نیز مانند هر فیض و نعمت دیگری، از مجرایش به مخلوقات، بندگان و مؤمنان میرسد؛ که سر چشمه این مجرا، وجود مقدس حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله میباشد، چنان که فرمود: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.(سوره انبیاء آیه 107)
اگر چه نعمت خلقت نیز مستثنای از این قاعده جریان رحمت نمیباشد، اما در این آیه، بحث از رسالت است که مأمور هدایت میباشد. بسیار فرق است بین رشد یک بذری که درخت میشود، یا نطفه حیوان یا انسانی که یک موجود جاندار میشود؛ با ارتقای وجودی انسانی که هدایت میشود و به رشد، کمال و قُرب الهی میرسد.
پس، ولایت الهی که خاص مؤمنان می باشد اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا و سبب می گردد تا بندگانش را از ظلمات به نور خارج سازد و با ارتقای مراتب وجودی، هستی میبخشد يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ، در پیامبر رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ جریان و تجلی یافت؛ و البته که این وجود بخشی، هدایت و رحیمیت، منقطع نمیگردد و در اولی الامر الهی جریان مییابد، لذا فرمود: (ادامه دارد...)
قسمت سوم :
سپس فرمودند: منظور از نعیم آب و غذا نیست.منظور، ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام) میباشد.
اگر کسی حق آن نعمت را درست ادا کرد، بقیه نعمتها را هم خدا قبول میکند. الشُّکرُ الْوَلَایة - و شکر نعمت ولایت به این است که ما ولایت اهل بیت(علیهم السلام) را قبول کنیم.(بحارالانوار/ج24/ص60)
جریان نزول رحمت الهی : خداوند سبحان، رحمان و رحیم است و بسیار شنیدهاید که فرموده: رحمتم، سبقت دارد.
رحمت، مهربانی و بخشندگی نیست، رأفت و جود، امر دیگری است، بلکه رحمت یعنی وجود بخشی، لذا فرمود: وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ - و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است.(سوره اعراف بخشی از آيه 156)؛
چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، راز و نیاز با خدای خود را در دعای کمیل چنین آغاز مینماید: اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ - خدایا از تو درخواست میکنم، به رحمتت که همهچیز را فرا گرفته است.
رحیم، یعنی: این رحمت الهی وجود بخشی استمرار دارد، و نسبت به هیچ موجودی، لحظهای توقف و انقطاع ندارد، و گرنه نیست میشوند؛ اما یک استمرار ویژهای نیز برای مؤمنان دارد که مراتب وجودی آنها را در دنیا و نیز در آخرت بهشت، ارتقا میبخشد و این ارتقا توقف ندارد؛ قُرب یعنی همین.
اما، رحمت الهی، وجود بخشی و ارتقای مراتب وجودی نیز مانند هر فیض و نعمت دیگری، از مجرایش به مخلوقات، بندگان و مؤمنان میرسد؛ که سر چشمه این مجرا، وجود مقدس حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله میباشد، چنان که فرمود: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.(سوره انبیاء آیه 107)
اگر چه نعمت خلقت نیز مستثنای از این قاعده جریان رحمت نمیباشد، اما در این آیه، بحث از رسالت است که مأمور هدایت میباشد. بسیار فرق است بین رشد یک بذری که درخت میشود، یا نطفه حیوان یا انسانی که یک موجود جاندار میشود؛ با ارتقای وجودی انسانی که هدایت میشود و به رشد، کمال و قُرب الهی میرسد.
پس، ولایت الهی که خاص مؤمنان می باشد اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا و سبب می گردد تا بندگانش را از ظلمات به نور خارج سازد و با ارتقای مراتب وجودی، هستی میبخشد يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ، در پیامبر رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ جریان و تجلی یافت؛ و البته که این وجود بخشی، هدایت و رحیمیت، منقطع نمیگردد و در اولی الامر الهی جریان مییابد، لذا فرمود: (ادامه دارد...)
۳۸۲
۰۸ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.