بنگر من از زلف تو یادآرم من که کاه بیگاه خنده بر لب دارم تورا چه کنم بوسه چینم از آن لبت بیخودی لب آرم به لبانت؟ نمیدانم نمیدانم چه کنم بروی از یادم؟ ای آدم ای آدم من تورا فراموش نخواهد کرد یادم