شعر را دوست دارم که می تواند زمان را نگه دارد و تو را کنا

شعر را دوست دارم که می‌تواند زمان را نگه دارد و تو را کنار من بی‌آنکه پیرت کنم و سنگینی کنم بر شانه‌ات گاهی به من فکر کن مثل دستی ناشناس در بریده ای از عکسی قدیمی