پل خواجو (اصفهان)
پل خواجو (اصفهان)
این پل را هم چنین پل شاه . بابا رکن الدین . پل حسن بیگ نام پل قبلی که در زمان شاه عباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شده است مینامند .
این پل از بناهای شاه عباس صفوی دوم است که در سال ١٠۶٠ هجری قمری بنا شده است در میانه پل خواجو ساختمانی مخصوص که به بیگر بیگی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده است و هم اکنون نیز و جود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبای است در واقع پل خواجو بخاطر تزئینات و کاشیکاری های زیبایش از دیگر پل های زاینده رود مشهور تر است .
طول این پل ١٣٣ متر و عرض آن ١٢ متر است .
این پل بیشتر به منزله سد بند بوده است در میان هر یک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است که شاه نشین نامیده میشود و در آن دوره جایگاه امیران و بزرگان بوده است که برای تماشای مسابقات شنا و قایق رانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخانده میشدند .
باقی مانده یک نیمکت سنگی تنها چیزی است که از سندلی شاهان باقی مانده .
در گوشه های پل دو شیر سنگی وجود دارد که در شب چشمهای این دو شیر روشن هستند که ظاهرا نماد سپاهیان بختیاری محافظ زاینده رود و اصفهان هستند .
این پلدارای ٢۴ دهانه است که از مکعب هایی به دقت تراش خورده ساخته شده است و در بخش میانی با سدهای چوبی برای گرفتن جلوی آب رودخانه وجود دارد .
پل خواجو یکی از پل هایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل و جود دروازه بند یا دریچه در زیر قوس هایش نقش داشته .
هنگامی که دریچه های سد بسته میشده است سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغ های بسیاری در بالا دست این پل میشده است .
هدف ساختن این پل توسط شاه عباس پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده است .
این پل را هم چنین پل شاه . بابا رکن الدین . پل حسن بیگ نام پل قبلی که در زمان شاه عباس تخریب شد و این پل به جای آن ساخته شده است مینامند .
این پل از بناهای شاه عباس صفوی دوم است که در سال ١٠۶٠ هجری قمری بنا شده است در میانه پل خواجو ساختمانی مخصوص که به بیگر بیگی شهرت دارد بنا شده است که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده است و هم اکنون نیز و جود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبای است در واقع پل خواجو بخاطر تزئینات و کاشیکاری های زیبایش از دیگر پل های زاینده رود مشهور تر است .
طول این پل ١٣٣ متر و عرض آن ١٢ متر است .
این پل بیشتر به منزله سد بند بوده است در میان هر یک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است که شاه نشین نامیده میشود و در آن دوره جایگاه امیران و بزرگان بوده است که برای تماشای مسابقات شنا و قایق رانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخانده میشدند .
باقی مانده یک نیمکت سنگی تنها چیزی است که از سندلی شاهان باقی مانده .
در گوشه های پل دو شیر سنگی وجود دارد که در شب چشمهای این دو شیر روشن هستند که ظاهرا نماد سپاهیان بختیاری محافظ زاینده رود و اصفهان هستند .
این پلدارای ٢۴ دهانه است که از مکعب هایی به دقت تراش خورده ساخته شده است و در بخش میانی با سدهای چوبی برای گرفتن جلوی آب رودخانه وجود دارد .
پل خواجو یکی از پل هایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل و جود دروازه بند یا دریچه در زیر قوس هایش نقش داشته .
هنگامی که دریچه های سد بسته میشده است سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغ های بسیاری در بالا دست این پل میشده است .
هدف ساختن این پل توسط شاه عباس پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده است .
۲.۸k
۲۷ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.