امور اداری کشور توسط دبیران انجام می شد. دبیران در دوره س

امور اداری کشور توسط دبیران انجام می‌شد. دبیران در دوره ساسانی طبقه ویژه‌ای داشتند و معمولاً رئیس دبیران ایران از مقربان شاه بود. مکاتبات اداری و سیاسی و نگهداری محاسبات مالی و نظامی به عهده دبیران بود. ریسس دبیران ایران دبیران مهست یا ایران دبیربد نامیده می‌شد. در رتبه بعدی پس از دبیران مهست و تحت نظر وی هفت دبیر کار می‌کردند:

داد دبیر (دبیر عدلیه)شهر آمار دبیر (دبیر عواید شاهی)کدگ آمار دبیر (دبیر عایدات درباری)گنج آمار دبیر (دبیر خزانه)آخور آمار دبیر (دبیر استبل شاهی)آتش آمار دبیر (دبیر آتشکده‌ها)روانگان دبیر (دبیر امور خیریه)

از دید پیروان آیین زرتشت شاه مکلف به انجام تکالیفی بود که از این قرارند:

رعایت دستورهای دینی (دین زرتشت)اخلاق نیکوتوان عفو و اغماض محبت به رعایاتوانایی فراهم آوردن آسودگی رعایاشادیمتذکر بودن به گذرا بودن جهانتشویق کاردانان و تنبیه نالایقاندادگریابقای رسم بارعامگشاده‌دستیبی بیم کردن مردماندقت در نصب کارگزاران

از نظر دینی فره ایزدی شاه بدکردار را رها می‌کند و نشانه دور شدن شاه از فره ایزدی این است که مردم غالباً تنگدست شوند و شاه شایستگی اصلاح امور را نداشته باشد یا اینکه در غم مردم نباشد یا راه درمان را نداند. چنین شاهی توان دادگری نخواهد داشت و بر مردم است که به خاطر برقراری دادگری با وی در آویزند.