ضرب المثل های فارسی...
ضرب المثل های فارسی...
دست به آسمان برداشتن...
حضرت عیسی(ع)مانند سایر پیامبران در دوران رسالت خویش متحمل سختی ها و دشواری های فراوان گردید و یهودیان منطقه فلسطین که تبلیغات و تعلیماتش را با مصالح و منافع خود مغایر دیدند از همه جهت او را تحت مضیقه و سخریه قرار
می دادند.حضرت عیسی(ع)که فرستاده و رسول خدا بود از اخافه و ارعاب مخالفان و معاندان نهراسیده همه روزه در پرستشگاه اورشلیم به نشر تعالیم الهی می پرداخت و مردم را به صراط مستقیم نیکوکاری و پایمردی در راه حق و عدالت دعوت می کرد.او و دوازده نفر حواریونش هر روز از شهری به شهری و از روستایی به روستایی دیگر می رفتند و شریعت و آیین جدید را بر مردم عرضه
می کردند.
حضرت عیسی(ع)دست شفابخش داشت که بیماران را شفای عاجل و نابینایان را بینایی کامل می بخشید و همین خود بر حقانیت و آوازه اش
می افزود.فریسیان یهودی چون از هیچ راهی نتوانستند بر حضرت عیسی(ع)دست یابند و زبان گویایش را خاموش کنند به پونتیوس پیلاتوس که از طرف رومی ها حاکم شهر اورشلیم یا یهودیه بود شکایت بردند و مدعی شدند که عیسای مسیح علاوه بر کافر بودن!بر حکومت شوریده است و داعیه سلطنت در سر
می پروراند.
پونتیوس پیلاتوس ابتدا زیر بار قبول این حرف ها نرفت ولی چون می ترسید که در نتیجه اقامت مسیح در شهر اورشلیم شورش برپا شود وی را بازداشت کرد و قصدش این بود که پس از چند روزی آزادش کند.فریسیان چون به قصد و نیت حاکم رومی پی بردند پافشاری کرده آن قدر کوشیدند تا حضرت عیسی(ع)را به مرگ محکوم کردند.
در آن عهد و ازمنه رسم بر این بود که روز عید فصح فرمانروای شهر،یکی از محکومین به مرگ را می بخشود و عفو می کرد.از جمله محکومین به مرگ به جز حضرت عیسی(ع) مرد شریر و بدسابقه ای به نام باراباس بود که علاوه بر جنایات و
خلافکاری های فراوان،بر ضد دولت روم نیز قیام کرده بود.چون روز عید پاک فرا رسید پیلاتوس حاکم رومی بر بام دارالحکومه بالا رفت و از مردم خواست که از این دو محکوم یعنی عیسی و باراباس یکی را انتخاب کنند تا مشمول عفو و بخشودگی قرار گیرد.در این جا افسون یهودیان کارگر افتاد و جمعیت مردم آزادی باراباس را بر آزادی مسیح ترجیح دادند.
پیلاتوس چون وجداناً حضرت عیسی را مقصر و قابل مجازات نمی دانست در حالی که دست ها را به آسمان برداشته بود خطاب به فریسیان و یهودیانی که آنان را مسئول سرانجام حضرت عیسی می دانست چنین گفت:من در مرگ این مرد درستکار
بی تقصیرم و این شمایید که او را به مرگ می سپارید.و اشاره به این عمل او یعنی دست بر آسمان برداشتن، امروز مثل است.
دست به آسمان برداشتن...
حضرت عیسی(ع)مانند سایر پیامبران در دوران رسالت خویش متحمل سختی ها و دشواری های فراوان گردید و یهودیان منطقه فلسطین که تبلیغات و تعلیماتش را با مصالح و منافع خود مغایر دیدند از همه جهت او را تحت مضیقه و سخریه قرار
می دادند.حضرت عیسی(ع)که فرستاده و رسول خدا بود از اخافه و ارعاب مخالفان و معاندان نهراسیده همه روزه در پرستشگاه اورشلیم به نشر تعالیم الهی می پرداخت و مردم را به صراط مستقیم نیکوکاری و پایمردی در راه حق و عدالت دعوت می کرد.او و دوازده نفر حواریونش هر روز از شهری به شهری و از روستایی به روستایی دیگر می رفتند و شریعت و آیین جدید را بر مردم عرضه
می کردند.
حضرت عیسی(ع)دست شفابخش داشت که بیماران را شفای عاجل و نابینایان را بینایی کامل می بخشید و همین خود بر حقانیت و آوازه اش
می افزود.فریسیان یهودی چون از هیچ راهی نتوانستند بر حضرت عیسی(ع)دست یابند و زبان گویایش را خاموش کنند به پونتیوس پیلاتوس که از طرف رومی ها حاکم شهر اورشلیم یا یهودیه بود شکایت بردند و مدعی شدند که عیسای مسیح علاوه بر کافر بودن!بر حکومت شوریده است و داعیه سلطنت در سر
می پروراند.
پونتیوس پیلاتوس ابتدا زیر بار قبول این حرف ها نرفت ولی چون می ترسید که در نتیجه اقامت مسیح در شهر اورشلیم شورش برپا شود وی را بازداشت کرد و قصدش این بود که پس از چند روزی آزادش کند.فریسیان چون به قصد و نیت حاکم رومی پی بردند پافشاری کرده آن قدر کوشیدند تا حضرت عیسی(ع)را به مرگ محکوم کردند.
در آن عهد و ازمنه رسم بر این بود که روز عید فصح فرمانروای شهر،یکی از محکومین به مرگ را می بخشود و عفو می کرد.از جمله محکومین به مرگ به جز حضرت عیسی(ع) مرد شریر و بدسابقه ای به نام باراباس بود که علاوه بر جنایات و
خلافکاری های فراوان،بر ضد دولت روم نیز قیام کرده بود.چون روز عید پاک فرا رسید پیلاتوس حاکم رومی بر بام دارالحکومه بالا رفت و از مردم خواست که از این دو محکوم یعنی عیسی و باراباس یکی را انتخاب کنند تا مشمول عفو و بخشودگی قرار گیرد.در این جا افسون یهودیان کارگر افتاد و جمعیت مردم آزادی باراباس را بر آزادی مسیح ترجیح دادند.
پیلاتوس چون وجداناً حضرت عیسی را مقصر و قابل مجازات نمی دانست در حالی که دست ها را به آسمان برداشته بود خطاب به فریسیان و یهودیانی که آنان را مسئول سرانجام حضرت عیسی می دانست چنین گفت:من در مرگ این مرد درستکار
بی تقصیرم و این شمایید که او را به مرگ می سپارید.و اشاره به این عمل او یعنی دست بر آسمان برداشتن، امروز مثل است.
۲.۰k
۱۱ دی ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.