وا نِویسُم شعری پِی هَر ذُوقیَه

وا نِویسُم شعری پِی هَر ذُوقیَه
تا هَنی اینترنتِ مُو بوقیَه

کُلمِجور کوردُم کو مطلب فـُوریَه؟
جای چُویی (چای) مِینِ شعرام خـُولیَه

کُلِّ نعمتها خدامون عالی یِن
رنگ به رنگ و خوشکل و عنّابی یِن

تا اُمونَ هی اَ هَمَّه شاکِرِیم
اَر نَکوردِیم شُکر اُمون کُل کافرِیم

مِی هِنون چُویی اَما یَ چِی دِگَس
مثلِ یوزارسیف مَری بَچِی دِگَس

مثلِ نوشدارو هَمَ کاری ب کُنَ
هر کسی لـُو وَند وَرِش حالی ب کُنَ

لِف مِقِی چُویی دوایی تو مَجور
اَر خُوَری کپسول شفایـِی تو مَجور

خاسِگُـُوری رفتی بید دختر چه دات؟
مِینِ او سینی دَسِش چِب وَند ناهات؟

زشتَ شَربت آرِن و شیر و شراب
اَر که آرِن مجلسَ کورنَ خَراب

وختی یَ روزِ تموم کارِ کُنی
مِیز نِشینی یا که چِی بارِ کُنی

اِستیکانی چُویی پَروارتِ کُنَ
اَر بدهکُوری ، طلبکارتِ کُنَ

او مِقِ اَوَّل که لووَب سوزِنَ
قندو چَربیتَ لِفِ چِب روفِنَ

غـُصَّه اِسقالِ کسی هیچ وَخ مَبا
هی به شُودی، ماتَمَ هیچ وَخ مَبا

مِی عزا هَم چُویی لِکتَ نَمهِلَ
لِف رفِیقی مِی غَما هم هَمدِلَ

او معلِّم کِب زَنَ داد سَر کلاس
30 مُحَصِّل مُستَفِیضِن اَ صِداش

پِی دو گیلاس چُویی مَندیشَب وَنَ
اَر نَداش بابا وَرِش قیشَب کَنَ

اَلغَرَض بِی شوخی و هُو وُ قیَه
اَشرفِ نوشیدنی ها چُوییَه

وِرسَکاد غوریتَ وَن چُویی بیار
وَن کنارش نون پنیر سبزی خیار

دَسَ جعمی حوریون نِسِّن بهشت
هِی گووِن مَهدی عجَب شعری نِوِشت

عَسَّل و جام و بَساطشونَب هِلِن
تا قیامت منتظِرچوییب مَنِن




شاعر: مهدی شکری باغبان

تنظیم پست مهرانه بانو
آپلود زهرابانو