و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً فلا یسرف فی القت

و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً فلا یسرف فی القتل انه کان منصورا

و آن کس که مظلوم کشته شده ، ما به ولی او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده روی نکند ، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است.
(سوره اسراء آیه 33)

از امام محمد باقر (ع) روایت است که آن حضرت فرمود : حسین (ع) مظلوم کشته شد و ما اولیاء و وارث خون او هستیم ، و قائم ما خون خواهی حسین (ع) خواهد کرد . پس هر کس که به کشتن آن حضرت راضی بوده است به قتل می رساند تا آنجا که خواهند گفت : او در کشتار اسراف می کند.
همچنین روایت است از ایشان که فرموده اند منظور از « و من قتل مظلوماً » حسین بن علی (ع) است که مظلوم کشته شد .... سپس فرمود : واما منظور از اسراف در کشتار ، این است که اشخاص دیگری غیر از قاتل اصلی او کشته شود . و مقصود از « انه کان منصورا » این است که حضرت قائم ، که ولی حقیقی حسین (ع) و مردی از دودمان رسول خدا (ص) است ، از دنیا نمی رود تا اینکه به پیروزی کامل برسد .
مردی از تفسیر آن آیه شریفه از امام صادق (ع) سئوال کرد . حضرت فرمود : « منصور ، قائم آل محمد است که ولی خون حسین (ع) است و چون ظهور نماید ، اقدام به خون خواهی حسین کند و دشمنان را بکشد و اگر همه اهل زمین را به قتل برساند اسراف نکرده است . و معنای « فلا یسرف فی القتل » این است که او هرگز به کاری که اسراف محسوب شود دست نمی آلاید . سپس فرمود : به خدا سوگند که حضرت قائم ، بازماندگان و ذراری کشندگان حضرت حسین (ع) را به واسطه کردار پدران و اجدادشان خواهد کشت.
عبدالسلام بن صالح هروی روایت کرده است : به امام رضا (ع) عرض کردم که نظرتان در باره این حدیث که از امام صادق (ع) روایت شده است ، چه می باشد ؟ حضرت فرمود : « درست است » گفتم : پس معنای آیه 164 سوره انعام که می فرماید « و لا تزر وازره اخری »( هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نخواهد کشید ) چه می شود ؟ فرمود « خداوند در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است ، لکن فرزندان قاتلان حسین (ع) کسانی هستند که از کردار پدرانشان راضی هستند و به آن افتخار می کنند و هر کس که از کاری راضی باشد ، مثل آن است که آن را انجام داده است ، و اگر کسی در شرق عالم کشته شود و دیگری در غرب عالم ، به این قتل راضی و خشنود باشد ، نزد خدای تعالی با قاتل شریک خواهد بود . از این رو حضرت قائم(عج) آنها را به قتل می رساند.

منابع:
ینابیع الموده ج3ص343- المحجه ص128
تفسیر عیاشی ج2ص313- تفسیر برهان ج2ص419- بحارالانوار ج44ص218
کامل الزیارات ص63
عیون اخبارالرضا ص212- الزام الناصب ج1ص72

اللّهمَ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج وَ العافِیهِ وَ النَصر وَ اجعَلنا مِن خَیرِ اعوانِه و انصارِه.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم