عاشقانه های شبنم

‍ من عجیب مغرورم
و سر سخت دوست‌داشتنت را بلدم
ولی این دلیل نمی شود
که بی صدا
نبودنت را
جان بدهم
این ابرهای بغض آلود
اشک های یخ بسته ی منند
در قندیل زنگ خورده ی زمهریر

که فقط به برق نگاه تو آب خواهند شد
جاری تر از نور
بر گونه های ماه