نزل من السماء ماء فسالت ود بق

أَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا ۚ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَآءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ۚ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَآءً ۖ وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ

خدا از آسمان آبی نازل كرد كه در هر درّه و رودی به اندازه گنجایش و وسعتش [سیلابی‌] جاری شد، سپس سیلاب، كفی پُف كرده را به روی خود حمل كرد، و نیز از فلزاتی كه برای به دست آوردن زینت و زیور یا كالا و متاع، آتش بر آن می‌افروزند، كفی پُف كرده مانند سیلاب بر می‌آید؛ این‌گونه خدا حق و باطل را [به امور محسوس‌] مَثَل می‌زند. اما آن كفِ [روی سیل و روی فلز گداخته در حالی كه كناری رفته‌] به حالتی متلاشی شده از میان می‌رود، و اما آنچه [چون آب و فلز خالص‌] به مردم سود می‌رساند، در زمین می‌ماند. خدا مَثَل‌ها را این‌گونه بیان می‌كند [تا مردم در همه امور حق را از باطل بشناسند.] (۱۷)


رعد - 17
قرآن مبین