میتونم ازت تکه ای از بوی خاک نم زده، همون بویی که اعتیاد

میتونم ازت تکه‌ای از بوی خاک نم‌زده، همون بویی که اعتیاد آوره و تو برای همیشه دوستش داری بسازم..
میتونم برات،توی باغ،زیردرخت آلبالو،با پاهای برهنه وقتی که موهام خیس میشن و مانع دیدم میشن؛دستام رو روی سیم های گیتار برقصونم و نگاه مهربونت رو،روی خودم بنشونم؛و این‌ها در حالیه که من به عنوان مجنونِ‌تو شناخته و یاد میشم.
حاضرم درد رو به جون بخرم تا چشمات تقلای دیدنم رو بکنن!حاضرم خودم رو بهت ببخشم تا نگاهت همیشه روی من بمونه؛زیبایِ‌مـن.


″از لی به هوانگ؛باغ‌البالو″