عاشقانه های شبنم

باید از فاصلـه ها بین دو دل پُل بزنم
پلی از همدلی و عشق و تعامُل بزنم
از همان پل بروم تا وسط جنگل سبز
کلبه ای رو به خـدا با پر سنبُل بزنم
غالباً روی در و روی تن پنجـره ها
پرده ی ململی از جنس تساهُل بزنم
گل وگلواژه بریزم به سرسرو و چنار
بوسه بر پنجـره ی رو به تغـزُل بزنم
شب یلـــــدا بنشینم به هوای رخ یار
هم چنان با غـزل خـواجه تفأل بزنم
هر زمان یار من از کوچه ی ذهنم گذرد
دفتر خاطـره راعطـر گلایول بزنم
مثل مرغ سحری خوانم وزانوبه بغل
گوشه ی آینه بر عکس عسل زُل بزنم