یه جآهایی ، کنآر یه آدمایی ،

یه جآهایی ، کنآر یه آدمایی ،
دلت میخواد سآعت بره تو خوابِ زمستونی!
کنآر همونآ که دلت آرومِ، که دلت هوای جای دیگرو نمیکنه، همونآ که وقتی کنارتن دلت میخواد اون ساعتارو سال های سال زندگی کنی!
همونا که بآل بآل میزنن بهت بفهمونن برآشون مهمی و دوست دارن!
همونآ که اصرار دارن بهت بفهممون زندگی براشون بی تو یه توده ی سیاه و تاریکِ و تو از بدیِ روزگآر میزاری پای شیرین زبونیشون!
همونآ که همیشه دلتنگن و براشون تکراری نمیشی!
همونا که با دیدنت چشاشون برق میزنه و موقع رفتنت میگن هنوز دلتنگتم ،
همونا که هرچقد کنارشون باشی دلتنگیشون رفع نمیشه،
اونآ موندنی ترین آدمان ، همونآن که به زندگیت خوشبختی میپاشن ،
همونان که قرارِ همیشه باشن و تا ابد عاشقانه دوست داشته باشن،
اما میدونی!
 نآدیده گرفتن آدما رو سرد میکنه ،
حتی عاشق ترینارو ، حتی موندنی ترینارو راهی میکنه!
آخه آدم چقدر با ندیده شدن کنآر بیاد!
یه وقتایی ما آدما خودمون آدمارو با ترسامون راهی میکنیم
اما غافلیم ازینکه کمن آدمایی که عاشقانه دوسمون دارن،
کمن آدمایی که واسه ساختن لحظاتِ شیرین برآت از خودشون هم میگذرن...!

#Elahe