چه زمونه ای شده ...

چه زمونه ای شده ...
نه رفیقت معلومه نه دشمنت
هرکس به اندازه ی منفعتش انسانه !
جالبه هرچقدرم که خوب باشیم
فقط اونجایی یادشون میمونه
که بد بودیم ...!

افتاده درختی که به خود میبالید
از داغ تبر به خاک غم مینالید
گفتم چه کسی به ریشه ات زد؟ گفتا
آنکس که به زیر سایه ام میخوابید

کاش رفاقتا؛
مثل رفاقت دست و چشم بود !
وقتی دست زخم بشه، چشم گریه میکنه
وقتی چشم گریه کنه،
دست اشکشو پاک میکنه ..!
کاش می فهمیدید که میفهمیم
ولی به روتون نمیاریم ...
ما سر سفره ی خیلیا مهمون خودمون بودیم
درسته هرکسی یه قیمتی داره
ولی شما خیلیاتون اشانتیون بودید
ما بهتون ارزش دادیم که قیمتی
به چشم بیایید ...
تهش فهمیدیم تف نمی ارزید
خیالی نیست عمری باشه جبران کنیم،
خوبی هارو چندبار بدی هارو صد بار ...!