مشهد محشر کبری بود. آنها که از مشهد گزارش دادند گفتند که

مشهد محشر کبری بود. آنها که از مشهد گزارش دادند گفتند که از تشییع حاج قاسم هم شلوغ تر بود. این تصویر هوایی یکی از خیابان های منتهی به حرم و محل تشییع شهید خدمت است.
هسته سخت نظام دقیقا همین است. خون شهید هسته سخت نظام ماست. آنها که خیال می کنند این مردم از انقلاب دلسرد شده اند باید از خود بپرسند چگونه است که بعد از قریب پنجاه سال و پس از طوفان های پیاپی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، پس از جنگ تحمیلی و جنگ اقتصادی و تحریم ها، این هسته سخت هم چنان نفوذناپذیر باقی مانده است؟
چیز عجیبی است. مانند فولاد که هر چه گداخته تر می شود و آب دیده تر، سخت تر می شود. مردم ایران هم چنین اند. از پس هر مصیبتی، هر چند بزرگتر و سخت تر، دلهایشان به این نظام مردمی و الهی امیدوارتر می شود.
این تصویرها را خوب نگاه کنید. مشهد است. یک رفراندوم اصیل و واقعی. یک همبستگی و پیمان مجدد. یک بیعت تاریخی و ناگسستنی. می خوانند خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست.
این نظام رفتنی نیست. خیالتان راحت!