در هردو عالم یار من

در هردو عالم یار من
مولای من ،مولای من
وامانده ام ، وامانده ام                
از قافله جا مانده ام
غفو ترا من خوانده ام                     
ای هر دو عالم یار من
مولای من، مولای من
خواهی بخوانم یا بران                    
من کی از این در می روم
امّا نمی رانی مرا                       
ای سرّو ای اسرار من
مولای من ، مولای من
گفتی بیا بر د رگهم              
ای بنده تو مال من
من آمده ام بر سوی تو                         
آخر تو خلّاق منی
مولای من ،مولای من
***
چسان گویم ببخشا ای خدا جرم و خطایم
شکستم توبه امّا بین که محتاج عطایم
منم عبد فراری ،ندارم جز تو یاری
به غیر از بار عصیان، ندارم کوله باری
کنون آمدم به درگاه تو – خدایا بی پناهم
طبیبم توئی – حبیبم توئی – بده امشب پناهم