شهیدانه داداش عباس مدافع بی بی زینب شهید عباس دانشگر

بسم رب الشهداوالصدقین
(سرنترس داشتن)
وقتی برای پرش ازارتفاع سواربالگردشدیم عباس می خندیدوبرای فیلم برداردست تکان می داد. بایکی ازاساتیدهوابردچتردونفره ای راپوشیده بودندوآماده پرش بودندوقتی نوبت عباس شدبه آرامی پرید. دراولین تجربه چتربازی بین زمین وآسمان راحت بود. چیزهایی که به اوگفته بودم راهم موقع پرش رعایت کرد. بعدازپروازوقتی ازهمکارم درباره چتربازی عباس سوال کردم گفت بعدازبازشدن چترتلفن همراهش راازجیبش دراوردوباآرامش شروع کردبه فیلم گرفتن. اگرکسی نمی دانست فکرمی کردکه اواستادچتربازی است خیلی ازافراددراین حال به خاطرشوک ناشی ازپرش وقرارگرفتن درارتفاع دچاراسترس می شوندودست وپایشان می لرزداماعباس آرام بود. اهداف بزرگی رادرذهنش پرورانده بودوافق دیدگرسترده ای داشت. دوست داشت تخصص هاوحرفه های مختلف رایادبگیردچه ازنوع نظامی اش وچه نوع غیرنظامی اش. بارهابه من گفته بودکه می خواهم یک چتربازماهرشوم من بعدازچتربازی خوشحال بودم وباخودم می گفتم حالاکه یک نفرازفرماندهی برای چتربازی آمده اگرمشکلی داشته باشیم راحت تربه س ر د ا ر اباذری منتقل می شود.

منبع لبخندی به رنگ شهادت ص141

شهیدعباس دانشگر