صبح وصال تو، شب غم را سحر کند

احیاگر معالِم دین خداست او
شمس الضحای روشن و نورالهداست او

الهام کم گرفتی از آن فاطمی نَفَس
با خود حدیث نَفْس کن، ای مانده در قفس

تکرار کن به زمزمه در سجده و رکوع
ای دیدگان شب زده! «فَلْتَذْرَفِ الدُّموع»

_آه ای سحر طلوع کن از شام تار من
بگذار پا به دیده ی شب زنده دار من