مدعیان دروغین آخرالزمان

ز جور و کینه و ظلم فلک فریاد یا مهدی                         

بیا مولا که شد کاخ ریا آباد یا مهدی

چه گویم منجیا بر دل هزاران درد سنگین است          

بگویم درد دل با تو که بر آلام تسکین است

عمل مرده است در دنیا فقط سجاده رنگین است            

به من روزی جوانی گفت آخر این چه آئین است

به دورم از مسلمانی اگر اسلامتان این است

گروهی ظاهرا شیعه به جشن عید شعبانند                  

به ظاهر عاشق حیدر به باطن شمر و عثمانند

مثال کوفیان اندر کمین راه مهمانند                               

به نام نیمه شعبان منافق ها چه خندانند

به کف آلات موسیقی سرود هجر می خوانند                  

 بهانه گشته میلادش پسر دختر چه رقصانند

به ظاهر شیعه اند آن ها مترسک های شیطانند

یکی با قدرتش گیرد زمردم رشوه و صد باج              

یکی عثمان صفت کرده ست بیت المال را تاراج

یکی در حسرت مشهد یکی هر ماه یک الحاج                            

 به وقت ادعای دین مداری طوطی وراج

یکی از فقر شد در سیل جرم و صد گنه آماج               

زفرط فقر و بی چیزی خودش را می کند حراج

خجالت می کشم زین حرف اما با دلی مضطر                      

بگویم امر بر معروف گردد نهی از منکر

گروهی بی حیائی را به اوجش برده اند آخر                     

پسر از فرط آرایش شده زیبا تر از دختر

ندارد غیرتی اصلا نه بر خواهر نه بر همسر               

فقط بهر دو دم شوخی دهد صد فحش بر مادر

همان مادر که جنت زیر پایش خوانده پیغمبر                

به شیطان کی کنم لعنت کنون شیطان فراوان است

زنان بی حیائی که بدن هاشان نمایان است                         
و شوهرهای بی غیرت که با او در خیابان است