چرا اینگونه نگاهم میکنید ؟

چرا اینگونه نگاهم میکنید ؟
من خود بهتر از همه ی شما میدانم که اشتباه بود
اینقدر پوزخند به سرتاپایِ خسته و خمیده ی من نزنید
آری اشتباه بود ولی من دوستش داشتم
من خودخواسته و دانسته اشتباه کردم
میدانستم ولی نتوانستم پیش دلبریهایش بی تفاوت باشم
نتوانستم ، دستهایش را بگیرم و روحم را در کالبدم نگه دارم
نشد که اشکهایش را ببینم و آغوشم را دریغ کنم
اصلا میدانید نتوانستن یعنی چه ؟
هیچ میدانید اگر دلتان بندِ تار به تارِ گیسویش باشد
چه به روزگار توانستن و اراده تان می آید ؟
اگر نمیدانید
الهی به روزگار من و امثال من دچار گردید
تا فقط بدانید وقتی با بغض میگویم نتوانستم دلیل بر ضعف عنصر من نیست
او ، الهه زیبایی بود
او ، خدای دلبری بود
او تمام چیزی بود که من قرنها به خدا التماسش را میکردم
و اگر میدانید نتوانستن یعنی چه
پس خاموش بمانید
خاموش بمانید و مرا سرزنش نکنید
او اگر اشتباه هم بود
زیباترین و درست ترین اشتباه بود