عاشقانه

به یک دریای طوفانی دل ما رفته مهمانی
چه دوره ساحلش از دور پیدا نیست
یه عمری راهه و در قدرت ما نیست
باید پارو نزد، وا داد
باید دل رو به دریا داد
خودش می بَرَدت هرجا دلش خواست
به هرجا برد بدون ساحل همون جاست
به امیدی که ساحل داره این دریا
به امیدی که آروم میشه تا فردا
 به امیدی که این دریا فقط شاماهی داره
به عشقی که نمی بینی شباشو بی ستاره
دل ما رفته مهمانی به یک دریای طوفانی...