و ذا نعمنا عل النسان عرض و ن ب

وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‏ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ

و هنگامى كه به انسان نعمت عطا مى كنيم [از طاعت و عبادت] روى بر مى گرداند و [با كبر و نخوت] از ما دور مى شود، و چون آسيبى به او رسد [براى برطرف شدنش] به دعاى فراوان و طولانى روى مى آورد؛


🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

فصلت ۵۱