برگ ريزانـ ِ عجيب ِ صنوبر و ماه

برگ‌ريزانـ ِ عجيب ِ صنوبر و ماه
مسافری خسته از نشانی ِ دريا
و باريڪه‌ْراهی دور
ڪهـ در پيچ ِ شبنمـ ِِ شبْ‌‌خورده از جاده جدا می‌شود
می‌رود تا پُشت ِِ قريه‌ی نور و پونه و نی

جوانه‌ی ِ تُردی ڪهـ بر ساقه‌ی اين اقاقيا روييده بود
حالا سرشاخه‌ی بلندی‌ست ڪهـ بهـ آسمانـ می‌رود
رفتهـ تا وقت ِ بخت ِِ نور قد ڪشيده است

اما چرا باد
بوی غربت ِ برگ‌ريزانی عجيب آورده است !
من نمی‌دانمـ ༉


#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡