بهـ وقت ٕ اندوه

بهـ وقت ٕ اندوه
چشم‌هایت روشن می‌شدند

وقتی دلتنگی
از چاردیوار ٕ این خانه می‌گذرد
با یڪ روزنه
یڪ پنجره
قدری هوای تازه بهـ تو نزدیڪ می‌شومـ

چقدر دلم برای شعر ٕ چشم‌های تو تنگ است

چشمـ بگردانـ
شاید آن‌سوتر
با نگاهی دیگر
نگاه‌ات می‌ڪنمـ ༉



#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡