روزی با همین غم های بی شمار

روزی با همین غم‌های بی‌شمار
دوست‌امـ خواهی داشت
روزی دل‌ات برای چشم‌های بارانی‌امـ تنگ خواهد شد

روزی ڪهـ زمین
از آستین خاک‌آلود‌اش معجزه‌ای شگرف نشان‌ات دهد
و من از انبوه ِ خاڪ بیرونـ شومـ
و در آسمانـ ِ شعر ستاره‌ شومـ
هرچند ڪوچڪ
هرچند دور ༉



#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡