اونی که همیشه ساکته، دلیلش این نیست که حرفی برای گفتن ندا

اونی که همیشه ساکته، دلیلش این نیست که حرفی برای گفتن نداره.
نه!
اتفاقا اونایی که سکوتشون بیشتره، حرفاشونم زیادتره.
این آدما فقط گوشی برای شنیدن حرفاشون و زبانی برای قضاوت نشدنشون و آدمی برای فهمیده شدنشون ندارن،
وگرنه اگه پای حرفای دلشون بشینی از حالا تا آخر دنیا حرف‌ها دارن برای گفتن.
توی این هیاهوی آدم‌های رنگارنگ اگه یکی باشه که بفهمتت، متوجه می‌شی چقدر خوشحالی و شاد، چون با کسی مراوده داری که تک‌تک حرفاتو می‌تونی بهش بزنی بدون اینکه قضاوتت کنه،
تک‌تک مشکلاتتو بهش میگی و اون خودشو به آب و آتیش می‌زنه که حلشون کنه.
همچین آدمیو داری؟

"مهدی فیض"