عاشقانه های شبنم

رفتی و یاد تو گل کرد به کاشانه ما
بعد از این عشق تو و شامِ غریبانه ما
ای شقایق به سلامت سفرت گرچه نبود
قدِ احساسِ شما...  دامنِ گلخانه ما
چو یکی لاله خدارا همه عمر از غمِ تو
خالی از خون نشود یکسره پیمانه ما
جز تو ای سنگ که در تو هوسِ آهی نیست
عالمی سوخته از گریه ی مستانه ما
شمعِ رخسارِ شما یک مژه تقصیر نداشت
از سیه بختیِ خود سوخته پروانه ما
به جهان بوفِ غریبی نَتَوان پیدا کرد
که شود مرثیه خوانِ شبِ ویرانه ما
اینچنین تا به کدامین افق آخر بکشد
شرجیِ یادِ شما... زورقِ افسانه ما
_