عاشقانه

برگهایی در هوا
آسمان مست از شراب تاکهای یخ زده
سوسوی پروانه ای تا بیکران الوارهایِ نم زده،
بوی عشرت می رسد
شادی رودخانه ای
آب می‌بخشد
به لبهای کبود ماهیِ دریای دور
مانده ام در روزگار برگها
آستین بالا زده
ابری از
آنسوی کوی لاجورد
شعر می خوانم
به پای نسترن
قالی هفت نقش هم
یاد تورا
در من هویدا می کند
جوجه های آخر پاییز
رسیدن را شمارش می کنند