گاهی خدایت را صدا بزن.

گاهی خدایت را صدا بزن.
بی آنکه چیزی بخواهی.
بی آنکه برایش توصیه و سفارشی داشته باشی !
بی آنکه از گرفتاریهای حقیرانه و
روزمره ات بگویی
بدونِ هیچ گله و شکایتی.
بدونِ آنکه بگویی چرا...کاش.... اگر....
بدونِ کاسه ی گدایی!
بی آنکه بخواهی تمام نداشتن هایت را
به او نسبت بدهی و طلبکارش باشی.
حتی بی آنکه بخواهی توبه کنی...
فقط صدایش کن...
باور کن او برای شنیدن خالصانه نامش
که از غنای قلبت زبانه میکشد
لحظه شماری میکند.
زندگی را به صورت درد و رنج
و انجام وظیفه و کار در نیاور.
بگذار زندگی یک بازی باشد.
این را بدان, تو در زندان نیستی.
در خانه خدایی
در معبد خداوندی ...


.