شب بود...

شب بود...
سکوت بود...
و ماه، تنها‌شمع روشنِ زمین بود...
مردی تنها، زانو به بغل، داغدار غم مادر بود و آرزوی کبوتران بقیع این بود که ای کاش این همه مظلومیت مهدی عج ، دروغ بود!