عاشقانه

در میانِ  دشتِ  پُر شور و شرر
تا  به کی مانم کز او گیرَم خبر؟
آتشی گشتم میان شعله ها
در حصار افتاده از هر سوخطر
بر ملا جان  را  گرفته می رود
ای جهانداران  فزون  آبم زِ سر
در   میان   آتشِ    توفنده ام
هرچه کوبیدم به در شُد بی ثمر
من که می سوزم دراین دامِ بلا
رفته ام پایان  و ره  کردم گُذر