عاشقانه حال خوب درکنارعزیزترینم

قصد جان می‌کند این عید و بهارم بی‌تو
این چه عیدی و بهاری‌ست که دارم بی‌تو
گیرم این باغ گُلاگُل بشکوفَد رنگین
به چه کار آیدَم ای گُل به چه کارم بی‌تو؟
با تو ترسَم به جنونم بکِشد کار ای یار
من که در عشق چنین شیفته‌وارم بی‌تو
به گل روی تواَش در بگُشایم، ورنه
نکند رخنه بهاری به حصارم بی‌تو
گیرم از هیمه زُمُرد به نفس رویانده‌ست
بازهم باز بهارش نشمارم بی‌تو...
با غمت صبر سپُردم به قراری که اگر
هم به دادم نرسی جان بسپارم بی‌تو...