دستت را روی تنهایی  ِ من بڪش

دستت را روی تنهایی  ِ من بڪش
واژه‌های زنانه‌امـ را لمس ڪن

رویاهای نیمه‌تمام‌امـ را بر دیوار ِ خانه‌اتـ بیاویز
چونانـ آینه‌ای ڪهـ نور از قلبش عبور می‌ڪند
و آن‌سوی دیوار نقشی جاودانه می‌آفریند

رد ِ نگاه‌امـ را آرامـ آرامـ دنبال ڪن
به شالیزار می‌رسی ڪهـ همیشه دلشوره‌ی آسمانـ دارد
مباد #بارانــ بیهوده مهربانی ڪند
مباد آفتابــ بسوزاند‌ش

مرا مهربانـ در آغوش گیر
گویی همین دَمـ
برای همیشهـ خاموش خواهمـ شد

بگذار حسرت ِ جویدنـ ِ تن‌امـ
بر دل ِ این خاڪ ِ نامهربانـ تا ابد باقی بماند ༉


#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡