عاشقانه

باز آمدم در اوج تمنا ببوسمت
بی‌شرط وقید وشایدو اماببوسمت
دیوانه‌ات شدم که برایت خطر کنم
رسوا شدم برای تو، حالا ببوسمت؟!
تنها دلیلِ زندگی آیا اجازه هست؟
بی‌اضطراب و دلهره اینجا ببوسمت؟
زیرِ زلال بارش باران چه می‌شود...
محکم بگیری‌ام به بغل تا ببوسمت؟
پنهانی از نگاه حسودانِ شهرمان
باید که فارغ از غم دنیا ببوسمت
حتی اگر ندیدمت امشب سری بزن...
درخواب من مگرکه به رویا ببوسمت
شاید میان خلسه‌ی عشقی بدونِ مرز
در سایه‌های روشن فردا ببوسمت
با پایِ‌جان دَویده ام اینجا کنار تو
اصلا خودت بگو بِرَوم یا ببوسمت؟