...
...
🎥 از بنایی تا نشان درجه یک علمی
«من در همه عمرم #معلم بودم، حتی موقعی که در زندان بودم یا در جا های دیگر… دغدغه من زندگی آدم ها است و هر کاری که کرده ام برای همین بوده است.»
اینا صحبتای پرویز شهریاری، از چهره های موندگار ایران در زمینه دانش و آموزش بود.
کسی که در زمینه های ریاضیات، تاریخ، فلسفه و ادبیات، بیش از چهارصد جلد کتاب تألیف و ترجمه کرد، همچنین بیش از هزار عنوان مقاله از این شخصیت برجسته در نشریات مختلف به چاپ رسید.
پرویز شهریاری برای رسیدن به این جایگاه، سختی زیادی رو تحمل کرد. پدرش، دهقان زاده ای بود که روی زمین های اربابی کارگری می کرد. وقتی پدر فوت شد، مسئولیت خانواده روی دوش مادر افتاد.
این خانواده زرتشتی از لایه های درآمدی پایین جامعه بودند. برای همین، پرویز از دوران کودکی مجبور شد کار کنه. از بنایی و آجرپزی و چاهخویی (چاه بازکنی) بگیرید، تا کوزه گری و گاوچرانی و کار در راه آهن.
در دهه 20، برای ادامه تحصیل از کرمان اومد تهران و در سال 32، در رشته ریاضی از دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانش سرای عالی (دانشگاه تربیت معلم تهران کنونی) فارغ التحصیل شد.
اما زمانی پا به تهران گذاشت که شهر با یه فضای آشفته سیاسی روبرو بود.
پرویز شهریاری در دوران پرتنش دهه ۲۰ به سمت مبارزات سیاسی رفت و در جریان چپ و مارکسیستی شروع به فعالیت کرد.
در سال ۱۳۲۴ به عضویت حزب توده ایران در اومد. وقتی در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ به جان محمدرضا پهلوی سوءقصد شد، موجی از دستگیری ها به راه افتاد و ایشون برای اولین بار، پاش به زندان باز شد.
اما حتی توی زندان هم، از کسب دانش دست نکشید. شهریاری که به زبان فرانسه مسلط بود، زبان روسی رو هم در مدت ۹ ماه، به صورت خودآموز و از روی یک کتاب، یاد گرفت و از همون زمان، دست به تألیف و ترجمه زد.
نخستین ترجمه ای که از ایشون به چاپ رسید، کتاب«تاریخ حساب» نوشته رنه تاتون (نویسنده فرانسوی) در سال ۱۳۲۹ بود. پرویز شهریاری این کتاب رو در زندان ترجمه کرد.
🇮🇷 @farzandeIRAN_ir
#فرزند_ایران #مفاخر
#پرویز_شهریاری #علمی
#چهره_ماندگار #روزنامه_نگار
🎥 از بنایی تا نشان درجه یک علمی
«من در همه عمرم #معلم بودم، حتی موقعی که در زندان بودم یا در جا های دیگر… دغدغه من زندگی آدم ها است و هر کاری که کرده ام برای همین بوده است.»
اینا صحبتای پرویز شهریاری، از چهره های موندگار ایران در زمینه دانش و آموزش بود.
کسی که در زمینه های ریاضیات، تاریخ، فلسفه و ادبیات، بیش از چهارصد جلد کتاب تألیف و ترجمه کرد، همچنین بیش از هزار عنوان مقاله از این شخصیت برجسته در نشریات مختلف به چاپ رسید.
پرویز شهریاری برای رسیدن به این جایگاه، سختی زیادی رو تحمل کرد. پدرش، دهقان زاده ای بود که روی زمین های اربابی کارگری می کرد. وقتی پدر فوت شد، مسئولیت خانواده روی دوش مادر افتاد.
این خانواده زرتشتی از لایه های درآمدی پایین جامعه بودند. برای همین، پرویز از دوران کودکی مجبور شد کار کنه. از بنایی و آجرپزی و چاهخویی (چاه بازکنی) بگیرید، تا کوزه گری و گاوچرانی و کار در راه آهن.
در دهه 20، برای ادامه تحصیل از کرمان اومد تهران و در سال 32، در رشته ریاضی از دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانش سرای عالی (دانشگاه تربیت معلم تهران کنونی) فارغ التحصیل شد.
اما زمانی پا به تهران گذاشت که شهر با یه فضای آشفته سیاسی روبرو بود.
پرویز شهریاری در دوران پرتنش دهه ۲۰ به سمت مبارزات سیاسی رفت و در جریان چپ و مارکسیستی شروع به فعالیت کرد.
در سال ۱۳۲۴ به عضویت حزب توده ایران در اومد. وقتی در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ به جان محمدرضا پهلوی سوءقصد شد، موجی از دستگیری ها به راه افتاد و ایشون برای اولین بار، پاش به زندان باز شد.
اما حتی توی زندان هم، از کسب دانش دست نکشید. شهریاری که به زبان فرانسه مسلط بود، زبان روسی رو هم در مدت ۹ ماه، به صورت خودآموز و از روی یک کتاب، یاد گرفت و از همون زمان، دست به تألیف و ترجمه زد.
نخستین ترجمه ای که از ایشون به چاپ رسید، کتاب«تاریخ حساب» نوشته رنه تاتون (نویسنده فرانسوی) در سال ۱۳۲۹ بود. پرویز شهریاری این کتاب رو در زندان ترجمه کرد.
🇮🇷 @farzandeIRAN_ir
#فرزند_ایران #مفاخر
#پرویز_شهریاری #علمی
#چهره_ماندگار #روزنامه_نگار
۱۵.۹k
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.