عاشقانه های شبنم

زمستان  آمده  در یخ زدنهای خودم گیرم
دلم خوش بر بهاران بود و ناگه دیده ام  پیرم
چقدر آرام از دست من گیچ و پریشان رفت
جوانی های کم رونق - و احساسات  دلگیرم

همیشه سمت  درهایی که اصلا  وا نشد رفتم
به سمت آنچه باید می شد و اما نشد رفتم
به سمت او که از احساس و از همراهی ام میگفت
همیشه سمت آنکس که برایم پا نشد رفتم

ولی خوشحالم از اینکه  هنوز انسان انسانم
و خوشحالم از اینکه فکر آزادیست در جانم
و روزی میرسد تا اینکه در راه جنون باشم
و میدانم که پای زندگی با طعم احساسات میمانم