از بس حسین بخشش بسیار می کند

از بس حسین بخشش بسیار می کند
لطفش مرا همیشه بدهکار می کند

این اشک های قیمتی روضه های او
خیلی برای عاقبتم کار می کند

دستش درست انکه دلم را به دست عشق
در این جهان دین زده دیندار می کند

او دلبرانه بین من و هر چه غیر خود
با دست های عاطفه دیوار می کند

با دانه های اشک که خون نامه های ماست
ما را چه عاشقانه وفادار می کند

خاکش مسیح بود و چه زیبا دل مرا
دوری کربلاش گرفتار می کند