دوستم می پرسد: «اگر کلّی پول داشته باشی، چه می کنی؟»

دوستم می‌پرسد: «اگر کلّی پول داشته باشی، چه می‌کنی؟»
در پاسخ می‌گویم: « در اوّلین وهله، نخستین کاری که انجام می‌دهم، این است که یک قبر برای خودم در گورستانِ وادی‌السلامِ نجفِ أشرف تهیّه می‌کنم؛ و یک کفن از کربلا! سپس بدهی‌ها و دیونِ خود را صاف می‌کنم...»
می‌پرسد: «یعنی دوست نداری تفریح کنی؟»
می‌گویم: «چرا! امّا می‌خواهم خیالم راحت بشود و دائما برای خودم متذکّر بشوم که همیشگی نیستم؛ و خواهم رفت! و تفریحِ من، به اینست که بتوانم به فقراء و نیازمندان، دستی برسانم؛ بیماری را از رنج ناداری برهانم؛ دختری را بفرستم خانه‌ی بخت؛ برای کودکان، ملزوماتِ تحصیلی‌شان را تهیه کنم و...»

تبریزی