دو کلمه حرف خصوصی با زنان

دو کلمه حرف خصوصی با زنان"

_خودتان را با نام همسرتان معرفی نکنید.

مورد خطاب قرار گرفتن با نام یا عنوان اجتماعی یا شغلی شوهر، فردیت و شخصیت یک زن را از بین می‌برد.
وقتی این گزاره را بپذیرید یعنی ناخودآگاه شخصیت و هویت گذشته خود را زیر سوال و زیر سایه برده‌اید.
معنای پنهان‌اش این است که شما تا قبل از ازدواج ارزش و اعتباری نداشته‌اید و ازدواج و قرار گرفتن کنار شخصی خاص به عنوان همسر به شما این شان و منزلت را اعطا کرده تا نامی که سال‌های سال خودتان را با آن معرفی کرده‌اید کنار گذاشته و از نام همسرتان استفاده کنید.

_ اجازه گرفتن اشتباه است.

بسیار می‌شنویم که بانویی می‌گوید:
من باید از آقامون اجازه بگیرم که...
نهاد صادر کننده اجازه (مجوز، جواز)، نهاد قدرت است.
وقتی برای دیدار کسی، انتخاب نوع پوشش، رفتن به جایی و... از شوهرتان اجازه می‌گیرید یعنی او را قدرتمند‌‌تر و بالاتر پنداشته و خودتان را در موضع ضعف قرار داده‌اید.

شوهر، همراه توست. صاحب تو نیست. صاحب اختیار تو نیست.
پی‌نوشت: مشورت کردن خیلی متفاوت است با اجازه گرفتن. بله شما میتوانید با همسرتان مشورت کنید خیلی هم خوب است

_ شوهرتان به شما کمک نمی‌کند، وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

در جمع‌های زنانه، اغلب کسی هست که با افتخار و غرور این جمله را به زبان آورده و از همسرش تمجید کند:
《آقامون خیلی درک بالایی داره واقعا. توی همه‌ی کارهای خونه کمکم می‌کنه.》 این گزاره را بپذیرید، مردی که کارهای منزل را انجام می‌دهد، به همسرش کمک نکرده و فقط وظیفه خودش را انجام داده است.
از واژه "کمک" استفاده نکنید.
زندگی مشترک اسمش رویش هست و وظایف را هم هر دو طرف باید مشترکا انجام دهند. وقتی از کلمه "کمک" استفاده می‌کنید ناخودآگاه این پیام را منتقل می‌کنید که کارهای داخل خانه در قلمرو وظیفه زنان است.

یک زن و مرد به عنوان دو فرد در یک زندگی مشترک با هم تصمیم می‌گیرند که غذای خوب بخورند، خانه‌ای مرتب داشته باشند، فرزندی را به این دنیا دعوت کنند و... پس هر دو به یک اندازه مسئولیت دارند.

گروه علوم تربیتی دانشگاه تهران
#رضا_مقصودی


❤ ️