آدم وقتی سال های طولانی با اندیشه ای که آن را حقیقت و م

آدم وقتی سال‌ های طولانی با اندیشه‌ ای که آن را حقیقت و معنابخش می‌ داند زندگی می‌ کند،دیگر به سختی می‌ تواند از آن دل ببرد و سعی می‌ کند به زعم خود کاستی‌ های اندیشه‌ اش را مرمت کند تا کل ساختمان فکری را بکوبد و دوباره بسازد.

مولانا در بیتی می‌گوید:

پیشه‌ اول کجا از دل رود
مهر اول کی ز دل بیرون شود

معمولا آدم‌ ها همان عقاید و باورهایی را که به آن‌ ها به ارث رسیده و یا با تلاش خودشان در عنفوان زندگی به دست آورده‌ اند تا پایان عمر حفظ می‌ کنند چرا که این مهر اول از دلشان بیرون نمی‌ رود و از دل بیرون‌ کردن این مهر برایشان بحران معنا ایجاد می‌ کند.

از این‌ رو بهتر است انسان‌ ها مهر آن مهرهای نخستین را با دانش و آگاهی بیشتری بر قلبشان حک کنند.

ورزیدگی ذهنی و گشودگی در برابر تغییر از ویژگی‌ های ارزشمندی است که شایسته است در درونمان پرورش بدهیم.