سالی که گذشت روزای زندگیمون بود

سالی که گذشت روزای زندگیمون بود
مگه میشه بگیم همه اش خوشی بود
مگه میشه بگیم همه اش تلخی بود
اما میشه گفت همه اش درس بود....
باید ببینیم بعد این یه سال رسیدیم به بلوغی که مسئول اشتباهاتمون باشیم بی اون که بندازیمشون گردن دیگرون...؟
باید ببینیم انقدر قدرتمند شدیم که کسایی رو که زخمیمون کردن ببخشیم
از کسایی که زخمی کردیم طلب بخشش کنیم...؟
باید ببینیم وقتی سرمون رو میگذاریم رو بالشِ اولین شبای سال
با دوستمون، با خانواده مون، با اجتماعمون،
از همه مهم تر با خودمون چند چندیم؟
باید ببینیم انقدر یاد گرفتیم که بتونیم خرابی هایی رو که سال گذشته به بار آوردیم امسال بسازیم...؟

باید ببینیم سال گذشته خدارو چقدر توو تک تک لحظه هان حاضر دیدیم..

باید امسال این اول سال رو متفاوت ببینیم
یه سفره هفت سین بچینیم از اونچه که میخوایم باشیم
بشینیم کنارش
چشمامون رو ببندیم و دعا کنیم
توپ رو که شلیک کردن
دوباره متولد بشیم...
اجباری در کار نیست
این تولد اینبار به انتخاب ماست.